Recensie After everything ★★

‘Wij hebben ons voorgenomen dat zo lang we minstens één erectie krijgen tijdens een After-film, we de filmserie blijven volgen.’ Die zin uit onze recensie van After ever happy viel vorig jaar blijkbaar niet in goede aarde bij sommigen. Want jawel, we hebben daarover een boze mail ontvangen. Het kwam erop neer dat de lezeres vond dat de After-serie meer dan over seks alleen gaat en volgens haar was mijn focus te eng vermits ik bijna uitsluitend inzoomde op de erotische aantrekkingskracht. Valt dat even mee voor ons dat er met After everything nu een einde is gekomen aan deze franchise. Want inderdaad, deze keer bleef de erectie uit. En neen, een stoornis op dat vlak hebben we nog niet.

After everything lijkt vooral op een wat geforceerde toegift naar de fans toe die hun ongenoegen massaal lieten blijken over hoe After ever happy vorig jaar eindigde. Niet goed dus. Het onvermijdelijke koppel ging dan toch uit elkaar. Daar konden wij nu eens best wel mee leven omdat niet alles moet eindigen met een happy ending (en neen, deze zin hoef je niet seksueel te interpreteren, alhoewel …).

After everything gaat bijna de ganse tijd gaat over hoe Hardin worstelt met de fouten die hij in het verleden gemaakt heeft, hoe hij zich wentelt in zelfmedelijden, in de alcohol een vriend vindt, geen letter op papier krijgt door een writers block terwijl hij zes maanden geleden al zijn manuscript, het vervolg op After, bij zijn uitgever had moeten binnendoen … En Tessa? Die heeft ie al maanden niet meer gezien. Niet dat die laatste het niet bijhoudt hoor. Welgeteld 25 maanden hebben ze elkaar niet gezien. Het duurt dan ook maar liefst 75 minuten (After everything zelf duurt 93 minuten) eer we nieuwe beelden zien van hoofdrolspeelster Josephine Langford. Alles daarvoor zijn flashbacks…

Deze vijfde film voelt dan ook heel erg aan als dé Afterfilm te veel. Er is nauwelijks een plot. En het einde roept toch wel heel wat vraagtekens op. Tessa wordt namelijk mama terwijl ze in de vorige film toch de boodschap had gekregen dat ze geen kinderen kon krijgen? Hoe dat dan toch mogelijk bleek, wordt helemaal niet meegeven aan de kijker. Het leest dus als een continuïteitsfout. Maar vooral, de (jonge) vrouwelijke fans (en hun vriendjes die in sommige gevallen verplicht mee moeten naar deze film), worden terug gekatapulteerd naar de onzalige tijden dat de vrouw aan de haard moest blijven. Terwijl Tessa altijd al de meer getalenteerde van de twee was, lijken de makers hier te suggereren dat ze zich tevreden stelt met een rol als huismoeder en carrière maken aan manlief overlaat. Dé vraag die zich natuurlijk stelt, is of ze een gezin met Hardin zal vormen, dan wel met een of andere neuropsycholoog.

Hoe het komt dat Hardin en Tessa elkaar na 25 maanden dan toch terug zien? Dat komt omdat Landon (Chance Perdomo) gaat trouwen en ze allebei als getuigen moeten opdraven op dat huwelijk.  Nauwelijks zien we erotisch geladen scènes dus in After everything. Daar valt best wel wat voor te zeggen. Want als je de reeks in zijn geheel bekijkt, zie je gaandeweg de seksscènes verminderen, wat logisch is. Tijdens de studententijd zijn mensen nu eenmaal doorgaans seksueel actiever dan daarna, en vooral nog aan het zoeken en aan het experimenteren.

Dat de Afterreeks om meer dan seks alleen draait, bewijst deze After everything ook. Zeker de twee laatste films gaan er namelijk over dat je niet hoort te wedden om een vrouw maar vooral ook dat je haar toestemming moet vragen als je haar wil blootstellen aan de buitenwereld. Of het nu gaat om een roman die je wil uitbrengen op basis van jouw liefdes- en seksleven (in het geval van Tessa), of wanneer je een filmpje wil delen waarin te zien is dat je seks hebt met iemand als bewijs dat je haar hebt veroverd (in het geval van Natalie (neergezet door Mimi Keene, die je herkent uit Sex Education)), zoiets beslis je niet alleen en zeker niet zonder hun medeweten en goedkeuring.

Dat After everything niet meteen aansluit bij de huidige maatschappelijke trends haalden we hierboven al aan. Maar er is meer. Zo vliegt Hardin van Camden (Londen) naar Lissabon om het daar eerst goed te maken met Natalie, zodat ie tot inzicht komt over hoe fout zijn gedrag was en daarna vergiffenis kan vragen aan Tessa.

Zeker, het maakt het de makers mogelijk om hem een seksuele droom te laten beleven met een stewardess. Toch zouden wij het fijn gevonden hebben mocht Hardin voor een duurzaam transportmiddel gekozen hebben zoals de trein. Bijkomend voordeel zou dan zijn dat het verhaal niet zo clichématig een stewardess zou objectiveren, maar een conductrice dan. Al maakt zoiets filmen technisch wel uitdagend. Van treintoiletten is namelijk geweten dat ze wellicht nog net ietsje krapper zijn dan die van vliegtuigen …

After everything heeft ons dan wel geen erectie bezorgd, maar we hebben wel kunnen lachen. En da’s ook al wat. “Er wordt gezegd dat After verfilmd gaat worden. Ze moeten Harry Styles casten voor jouw rol!” (verwijzend naar Hardin), vonden we gewoon zalig. En zo komen de One Direction-fans toch nog een beetje aan hun trekken met dit slotstuk. Al hadden sommigen wellicht op een cameo gehoopt door Harry Styles zelf. Die moeten ze er dan maar bij fantaseren …

< Bert Hertogs >