Recensie Retribution ★★

Retribution, de actiethriller van regisseur Nimród Antal die gebaseerd is op El desconocido van Alberto Marini leest als een anderhalf uur durende metafoor over een man die in een huwelijkscrisis verkeert. In dit geval gaat het om Matt Turner (Liam Neeson) die als beleggingsadviseur bij Nanite Capital werkt. Anders Muller (Matthew Modine) is zijn CEO en tevens een vriend van hem. Maar de man heeft veel werk, staat onder stress waardoor zijn work-life balance dan ook danig onder druk staat. Matts echtgenote Heather (Embeth Davidtz) is het beu en wil de scheiding aanvragen. Zorgt een crisis waar Matts leven en dat van zijn kinderen Emily (Lilly Aspell) en Zach (Jack Champion) op het spel staan ervoor dat het gezin definitief uit elkaar getrokken wordt of brengt het iedereen net dichter bij elkaar?

In Retribution doet Matt zijn kinderen namelijk naar school. Tot ie onderweg een telefoontje krijgt op een smartphone die in zijn wagen ligt maar tot geen van de drie behoort. Een anoniem nummer belt hem. De stem aan de andere kant van de lijn is vervormd. De boodschap: toen ie is gaan zitten op de chauffeursstoel heeft ie een bom geactiveerd die verbonden is met drukplaten onder zijn zetel en de passagierszetels. Stapt een van de drie uit, dan ontploft de bom. Doet Matt niet wat hem gevraagd wordt, dan kan de bom vanop afstand met een gsm geactiveerd worden en is het ook over and out voor de drie.

De vader probeert een tijd te doen alsof er niets aan de hand is en zijn kinderen geen angst aan te jagen. Tot ie niet anders kan dan te vertellen hoe de vork precies in de steel zit. Wanneer ze als eerste opdracht hun smartphones uit de wagen moeten gooien bijvoorbeeld. Maar het wordt pas heel serieus en concreet wanneer een andere collega van Matt in hetzelfde schuitje zit, diens vrouw helemaal in paniek geraakt, wil wegvluchten en daardoor die wagen voor de ogen van Matt en zijn kinderen ontploft…

Alles draait uiteraard om geld in Retribution. Om 208 miljoen dollar om precies te zijn. Er zijn twee goedkeuringen voor nodig, die van Matt en die van Anders, zodat de chanteur aan het geld kan geraken.

Maar de vader blijkt ook een duister kantje te hebben en van liegen zijn beroep gemaakt te hebben (wat ie ook deed met zijn gezin). Matt blijkt namelijk in een kluis een paspoort te hebben en geld voor het geval ie de biezen zou moeten pakken op een dag. Iets waar Heather niets van weet. Zij krijgt de opdracht om de inhoud van die kluis leeg te maken en aan een random man te geven die op een bankje in de buurt van de bank zit. Gevolg: die man wordt niets beseffend opgepakt.

De een na de ander wordt dus uitgeschakeld. En de vraag is maar of Matt en zijn gezin de volgende zullen zijn. Weet ie het hoofd koel te houden en deze ultieme stress/relatietest te doorstaan? Dat ontdek je in het matige Retribution dat we al snel durven vergelijken met het véél spannendere Speed uit 1994, waar de psychologie van de personages en hun drijfveren veel beter uitgewerkt waren én er meerdere lagen in dezelfde film zaten (humor en romantiek om er maar enkele te noemen bijvoorbeeld). Op dat vlak voelt deze prent dan ook te veel aan als dertien in een dozijn.

< Bert Hertogs >