Recensie Sex education ★★★★1/2

Het vierde en laatste seizoen van Sex Education, de hit op Netflix, is meer dan bevredigend. Enkele jaren geleden kwam de serie ons ter ore. Heel wat onze vriendinnen bleken laaiend enthousiast. Toch is het er pas dit voorjaar van gekomen om de reeks te beginnen bingewatchen. Daar komt nu een einde aan nu we het ganse vierde seizoen uitgezeten hebben. En hoewel heel wat fans het einde maar niks vinden (het verhaal voor sommige personages is dan ook niet afgerond) en de centrale vraag hoe het nu afloopt tussen Maeve (Emma Mackey) en Otis (Asa Butterfield) beantwoord wordt, vonden wij het allemaal erg realistisch overkomen.

(lees steeds verder onder de foto's)

(c) Netflix

Sex education heeft ons onder andere doen inzien dat er meer seksuele fantasieën bestaan dan wij voor mogelijk achtten. Seks op de vloer van een vervallen zwembad bijvoorbeeld, maar ook in een donkere kamer. Vooral die laatste ruimte vol rood licht, smeekt inderdaad om er de passie te laten oplaaien, hier tussen Aimee (Aimee Lou Wood) en Isaac (George Robinson). De aanwezige chemicaliën, het feit dat er in die ruimte foto’s ontwikkeld worden, de magie ervan alleen al … vraagt om een spetterende climax.

(c) Netflix

Toch is het herleiden van Sex Education tot een serie over seks en seksuele opvoeding erg kort door de bocht. Over de verschillende seizoenen heen zie je namelijk een verschil in leiderschapsstijl (op school), een verschil in les geven (van de betrokken, warme, empowerende stijl van Emily Sands die Maeve zal inspireren om schrijfster te worden, over auteur Thomas Molloy die heel hard is tegenover Maeve in de States in het vierde seizoen, en mogelijks zijn afwijzing bij de New Yorker op haar afreageert door haar vernietigende feedback te geven op haar eerste hoofdstukken, waardoor ze haar droom wil opgeven en zonder diploma wil gaan beginnen werken), zie je ouders worstelen met het ouderschap, het zelf niet altijd goed weten, of gewoon hun verantwoordelijkheden ontvluchten, zie je een rits aan mentale issues de kop opsteken gaande van onder andere je niet goed in je vel voelen over het lichaam waarin je geboren bent (Cal), moeite hebben met je biseksuele geaardheid (Adam) en alle onzekerheden die daarbij komen kijken, ook omdat je streng opgevoed bent door je vader, over postnatale depressie (Jean), de impact van seksueel misbruik waar je slachtoffer van was in je jeugd (zus van Jean), de gevolgen van op jonge leeftijd gepest te zijn geweest als bedplasser (Ruby), je homoseksualiteit die clasht met een conservatieve kerkgemeenschap (Eric), aanranding (Aimee), de zoektocht naar je identiteit, wie je biologische vader is (Jackson), hoe je een nieuw samengesteld gezin runt (moeders van Jackson), hoe je veerkracht en zelfstandigheid kan tonen wanneer het leven alweer tegenzit, je er voor de zoveelste keer alleen voor komt te staan, je faalangst en laag zelfbeeld moet zien te overwinnen om uit je huidige bestaan dat al jaren in overlevingsmodus verkeert te geraken en het toch te proberen maken in een samenleving die de lat érg hoog legt (Maeve), de uitdagingen die zich stellen om werk/school en privé met elkaar te laten verzoenen (Maeve, Otis, Eric maar ook volwassenen zoals Jean) en daarbij iedereen aandacht moet zien te geven die dat nodig heeft, elkaar ruimte geven wanneer dat nodig is, omgaan met jaloezie, met bezitterigheid, dysforie, en dat alles in een sterk veranderende maatschappij waar sommige mensen als dom beschouwd worden (Aimee) terwijl ze misschien gewoon onconventioneel zijn.

(c) Netflix

In het begin van Sex education is wit en hetero zijn duidelijk de norm en zijn het de anderen die uit de kast moeten komen om te zeggen dat ze voor een andere keuze gaan. In het laatste seizoen lijkt anders zijn de norm of op zijn minst inclusie (met o.a. jongeren die hun planten als een baby vervoeren bijvoorbeeld) de normaalste zaak van de wereld. Maar is dat wel zo? Mensen met een beperking zoals Isaac, daar wordt veel te weinig rekening mee gehouden zo blijkt. En na de zoveelste keer dat de lift kapot is tijdens de examenperiode, gaan de jongeren dan ook solidair in staking. Het is dan dat je ziet dat zelfs in deze mini-maatschappij nog niet alles op punt staat.

Een boete betalen elke keer dat je roddelt, is dat wel ok? Want waar trek je de lijn tussen roddel en een feit op tafel gooien? Een van de sterkste uitspraken die bijzonder veel waarheid bevat, vinden we dat constant positief moeten zijn (wat ook in onze huidige samenleving erg leeft) een toxisch gegeven is. En de vraag stelt zich of een maatschappij zich wel open en inclusief kan en mag noemen als het mensen uitsluit. Een samenleving die mensen cancelt, een samenleving die het de hetero Barbiepop (Ruby) knap lastig maakt om erbij te horen maar ook een leerkracht als Michael Groff (Alistair Petrie) die al jaren beschaamd is om zichzelf. Aan het begin van het schooljaar zien we ze immers allebei hun boterhammetjes opeten op het toilet…

Zeker, Sex education doet je tijdens het eerste seizoen niet zelden lachen omwille van het geklooi in bed dat de jongeren meemaken. Ze zijn zoekend, experimenteren, en komen zo tot ontdekkingen wat ze fijn en niet fijn vinden. Het levert soms hilarische tot gênante toestanden op zodat de kijker gesust wordt. Of om Goedele Liekens te quoten: er is niks mis met sukkelseks.

Tegenover de komische noot die Sex Education vaak aanslaat, staat dus ook wel een behoorlijke dosis ernst maar ook de tegenovergestelde emotie. Want ja, het laatste seizoen wist ons zo waar te ontroeren. De tranen rolden dan ook over onze wangen en voor het eerst in ons leven moesten we zo waar huilen op ‘With or without you’ van U2. Hier tijdens een begrafenisceremonie die nochtans aanvankelijk danig uit de hand leek te lopen …

< Bert Hertogs >