Recensie Regi the return ★★

39.500 fans van Regi bleken té nuchter om in de gecreëerde hype (correctie: bij pse belgium noemen ze het ‘teasen’) te geloven die exact een jaar geleden ontstond toen de naam van de jongste concertreeks van de Limburger bekend gemaakt werd. Het kon niet anders of dé comeback van Linda Mertens en dus ook Milk Inc. zou ingeluid worden tijdens Regi the Return. En zo geschiedde. Groot was de verrassing dan ook niet echt toen Linda na ‘Nu wij niet meer praten’ vanonder een zwarte cape verscheen om de finale van het eerste deel in te luiden met ‘Whisper’, ‘Run’ en ‘Black out’. Een fan met een bijzonder felle witte led zaklamp slaagde er namelijk in tijdens dat changement het podium te belichten alsof hij de volgspotter van dienst was toen Mertens op haar plaats gezet werd en de fans ‘Linda!’ schreeuwden. Vreemd overigens dat ze zo haar entree moest maken terwijl we eerder Camille uit de lucht zagen neerdalen en Regi (plus later ook Pauline) uit een lift achteraan het driehoekige hoofdpodium alsof we bij Linda naar een of andere improvisatorische last minute productionele beslissing aan het kijken waren.

Als Regi the return, dat alweer hopeloos uitliep, het einduur werd niet half twaalf maar wel vijf voor twaalf, al iets bewees dan was het wel dat Regi eigenlijk de Ken is van de Vlaamse showbizz. Hij bestaat gewoon alleen in de warmte van Linda’s blik. Anno 2023 heeft hij haar meer dan nodig om muzikaal nog relevant te zijn. Beter dan zijn volgende show in 2024 Regi Milk Inc. te noemen, had ie voor een alliteratie gekozen als Linda Live. Want hoe je het ook draait of keert, Regi the Return was géén totaalconcept. De avond moest het vooral hebben van Linda en alleen Linda.

Want Regi kwam zijn belofte niét na. Dat de hele Regi-family er zou zijn, zo beloofde ie in enkele populaire kranten. Wel, dan mag ie ons eens vertellen waar Olivia (vervangen door Maxine tijdens ‘Zo ver weg’ met Jaap Reesema en later door Pauline tijdens ‘Kom wat dichterbij’), Pommelien Thijs (vervangen door Maxine bij ‘Nu wij niet meer praten’ waar de interpretatie , laat staan de interactie met Jaap volledig ontbrak) én Niels Destadsbader (vervangen door Arno) zaten want die gaven alle drie verstek voor Regi The Return dat zo veel betekent als ‘de terugkeer’. Hadden zij geen zin, wat je hen niet kwalijk kan nemen trouwens, om een bijrolletje te spelen, in de grote Linda is terug-show? Joost mag het weten…

Wat ons vooral opviel tijdens het concert was dat de 47-jarige lokale hofnar van het Sportpaleis in herhaling viel. Over return gesproken dus. Zowel in deel één als deel twee viel namelijk het ‘We will rock you’-ritme te horen en werden de fans aangespoord om mee te klappen en zowel voor (‘Vergeet de tijd’) als na de pauze (‘Zombie’) werd er een ‘sit down’ georganiseerd. Wie overigens Pauline deze zomer live aan het werk zag, kreeg exact dezelfde medley voorgeschoteld. Zo blendde ze perfect Whitney Houstons ‘I wanna dance with somebody’ met ‘1.000 sterren’ waarbij iedereen de smartphonelichtjes bovenhield, gevolgd door o.a. ‘How deep is your love’ in de mix met ‘The hum’ en een zwaar meegekeeld ‘Livin’ on a prayer’.

Trekken en sleuren was het echter voor Regi om de sfeer er wat in te krijgen in de kuip bij de start van Regi The return maar vooral ook om die te behouden. Openen met dé flop van de zomer: ‘Horen, zien en zwijgen’ door Maxine bleek dan ook de slechtste zet ever. Gevolg: het feestje kwam maar niet van de grond. Toen later OneRepublics ‘Lose myself’ ingezet werd, gingen de meeste toeschouwers zelfs zitten. Wie erbij was bij Werchter Boutique dit jaar zoals ondergetekende moest daar helaas vaststellen dat de songs van OneRepublic live niet meer werken (idem voor Ellie Goulding overigens). Ook zo in het Sportpaleis waar Regi en Jaap Reesema het publiek moesten aanporren om recht te veren en te feesten op het instrumentale gedeelte godbetert. Wat ook niet meteen hielp tijdens Regi The return was dat de productie eigenlijk al haar geheimen al snel prijsgaf. Dat de CO2-jets, het vuurwerk en de vlammen in de catwalks links en rechts en achter de synthesizer van Regi staken. Wanneer een zanger of zangeres op de catwalk ging, kon die best een beetje rond het rechthoekige vak gaan waaruit het vuur of de C02 kon komen want anders werd die live voor de ogen van duizenden toeschouwers geflambeerd of bevroren. Toen een fan een petje op de catwalk gooide, hielden we ons hart even vast. Gelukkig landde het niet op de rooster zodat het niet in de fik vloog.

Het is al jaren een oud zeer bij pse belgium dat je vaak het gevoel hebt dat ze minstens een repetitie te weinig gehad hebben wanneer ze in première gaan met een nieuwe show. Ook bij Regi The Return was het niet anders. Niet zelden werden de artiesten wanneer die op de catwalk gingen niet belicht en stonden ze er wat in het donker. Linda die heel zenuwachtig bleek, kende dan weer meermaals timing issues en moest gecorrigeerd worden door Regi (onder andere tijdens ‘Walk on water’). Naast de finale van het eerste deel mocht ze ook die van het tweede deel voor haar rekening nemen met ‘Miracle’, ‘Walk on water’ en laatste toegift ‘Go to hell’. Paulines micro bleek dan weer nog niet open bij de start van ‘1.000 sterren’…

Vorig weekend stond Madonna nog in het Sportpaleis en zagen we haar danseressen half naakt op het podium hun lijven over en weer kronkelen. Bij Regi The Return moesten we het stellen met de aardige kamelenteen van de steeds deliverende Pauline. Wie er ook bij was toen The Queen ons land aandeed was Camille. Hoewel de nasale Wevelgemse maar enkele minuten optrad om ‘Vergeet de tijd’, ‘Vuurwerk’ en ‘Vechter’ te brengen, bleek helaas nog maar eens dat ze live maar niet lijkt te groeien. Of om het met de lyrics van dat laatste nummer te zeggen: ze kon het niet aan. Haar slechte conditie speelt haar parten, ze geraakt snel buiten adem met als gevolg dat haar zang daaronder lijdt waardoor Madonna live als een nachtegaal klinkt in vergelijking met Camilles krijsend kattengejank tijdens ‘Vuurwerk’. Dat ze daarnaast ook nog eens stevig begon te zweten en de schmink en mascara dreigde uit te lopen, deed ons alweer denken aan de editie van Werchter Boutique dit jaar. Daar zagen we hoe Selah Sue ei zo na transformeerde in The Joker toen zowel haar lippenstift als mascara uitliep, iets wat gelukkig na een tijdje ook gefatsoeneerd werd links op het podium.

Naast Linda die niet meteen dé verrassing van de avond bleek maar de evidentie zelf, stond Regi voor het eerst ook in jaren terug met Filip Vandueren op het podium van het Sportpaleis. Hij bespeelde de keytar aan het begin van het tweede deel (‘La Vache’ en ‘No music’). Maar dé live verrassing van Regi The return voor ons bleek Arno die naast een uitstekende versie van ‘De wereld draait voor jou’ de grootste concertzaal van het land omverblies met ‘Locked out of heaven’ van Bruno Mars, ‘Firework’ van Katy Perry (eat that Camille, zo zet je dus de boel vocaal vakkundig in de fik met vuurwerk!) en ‘Since U been gone’ van Kelly Clarkson.

Het was dus lang wachten, te lang als je het ons vraagt voor we de échte madness zagen en voelden in het Sportpaleis waar enkel de dj set van Regi met Yves V en Mark with a K nog over bleek te kunnen terwijl ze met de punt van het hoofdpodium over het middenplein leken bootje te varen. Passeerden onder andere in the mix: ‘Time after time’ van Cindy Lauper, ‘Oya lélé’ van K3, ‘Drop that beat’ van Ixxel, ‘Kernkraft 400’ van Zombie Nation en ‘Somebody to love’ van Jefferson Airplane. Zelfs in de gangen van het Sportpaleis sloegen toeschouwers dan massaal aan het dansen en bleek het feestje pas écht begonnen. In die mate dat je je afvraagt of het nog wel nodig is voor Regi om een live set te brengen met Peter Schreurs aan toetsen en Michael Schack op drums. Als je de ambiance in het Sportpaleis als graadmeter neemt, kon ie ze immers even goed thuislaten…

< Bert Hertogs >