Recensie The Marvels ★★★1/2

Wie altijd al geweten heeft dat er een prinses schuilt in Brie Larson, komt in The Marvels helemaal aan zijn trekken. Wie daarnaast ook nog eens houdt van musical, weet niet wat ie meemaakt in deze bij momenten bijzonder grappige superheldinnenfilm. Want jawel, de vier hoofdpersonages zijn allemaal vrouwen. Girl power dankzij kwantumverstrengeling.

Om van de ene wereld naar het andere te kunnen springen, bestaan er sprongpunten in het universum. Dat universum wordt instabiel wanneer er extra sprongpunten ontstaan. Die creëert Dar-Benn (Zawe Ashton), de leidster en tevens krijgster van Kree die haar thuisplaneet wil herstellen van de schade die Captain Marvel (Brie Larson) er heeft aangericht. Sinds zij er de Supreme Intelligence vernietigd heeft, is die planeet aan het sterven. De zon verliest er aan kracht, de planeet droogt uit en ook de luchtkwaliteit gaat er zienderogen op achteruit. Het is de reden waarom Monica Rambeau (Teyonah Parris) Captain Marvel niet meer terug heeft gezien omdat ze beschaamd was om de fout die ze gemaakt had enerzijds maar anderzijds ook omdat ze geen oplossing wist te bedenken om dat recht te zetten.

Hoe Dar-Benn erin slaagt om het universum te destabiliseren door er gaten in te maken zodat haar planeer Hala over verse lucht, vers water en zonlicht kan beschikken? Dat kan ze door een kwantumarmband, zo’n exemplaar dat ook Ms. Marvel (Iman Vellani) die zware fan is van Captain Marvel, hier ook heerlijk refererend naar ‘O Captain! My Captain!’, een gedicht van Walt Whitman,  draagt.

Het is Captain Marvel die weet dat de kwantumarmbanden destijds gemaakt werden om het netwerk van sprongpunten te maken. Op het moment dat Dar-Benn dat destabiliseerde waren de drie vrouwen er op de een of andere manier energetisch mee verbonden. Het resultaat is dat ze met elkaar van plaats kunnen wisselen door teleportatie. Alleen blijken ze daarvoor samen te moeten werken, en vooral ook onder de knie te krijgen wanneer die teleportatie dan precies plaatsvindt (wanneer ze hun krachten samen gebruiken). Al doende leren de vrouwen en zien ze in dat ze met verzamelde krachten, door samen te werken, sterker staan. Maar of dat sterk genoeg is om Dar-Benn te verslaan, is maar de vraag. Want die wil uiteraard ook de kwantumarmband van Ms. Marvel in haar bezit krijgen om nog meer kracht te kunnen bezitten.

In The Marvels mag Flerken, de kat van Captain Marvel, en een heleboel van haar soortgenoten dé redder in nood spelen. Het levert een van de meest hilarische scènes op van de voorbije Marvel-films die we te zien kregen. The Marvels goes musical op dat moment trouwens, hoe kan het ook anders dan op de tonen van ‘Memory’ uit Cats. Wat voor de ene bijzonder cringe aanvoelt, is voor een musicalliefhebber dan weer een heerlijk staaltje camp dat we voorgeschoteld krijgen. Het is trouwens lang niet de enige keer dat deze film de musicalkaart trekt.

Wanneer het trio de waterplaneet Aladna wil beschermen van Dar-Benn die er om water komt, komt de kat op de koord. Captain Marvel blijkt namelijk een verstandshuwelijk aangegaan met prins Yan (Park Seo-joon). Die is tweetalig maar begroet toch in eerste instantie het trio in zijn moedertaal: Zang. Jawel. Er wordt gezongen en gedanst tijdens de intrede van zijn prinses. Een nogal speciaal gebruik. Het vat meteen The Marvels samen, onder alle Marvelfilms is deze wel heel speciaal en net daarom wellicht eens zo genietbaar.

< Bert Hertogs >