Recensie Jacques Vermeire en Luc Verschueren Zaalshow 2.0 ★★★★1/2

Een van de beste zaalshows die Jacques Vermeire en Luc Verschueren deze eeuw hebben opgevoerd, dat is Zaalshow 2.0. Door woke als bijzonder actueel thema te kiezen, een term waar Vermeire duidelijk lak aan heeft, vindt de belangrijkste comedian van ons land zich en zijn typetjes opnieuw uit. Het resultaat: een hilarische avond die dankzij dé aangever der aangevers Luc Verschueren (69) dat extraatje meer krijgt. Verschueren en Vermeire, dat is gewoon het beste duo dat je je kan inbeelden. Het spelplezier, de magie tussen die twee, is en blijft geweldig om te zien en staat nog steeds overeind. Geweldig zijn de vele momenten wanneer ze moeite hebben om de slappe lach niet te krijgen. “Het wordt ne goeie show precies” klonk het al helemaal in het begin van de voorstelling in Schoten uit de mond van Jacques. En of het dat werd!

Wat Zaalshow 2.0 van in het begin al leuk maakt, is dat Verschueren zich in de underdogrol wentelt, een rol die hem gewoon op het lijf geschreven is. Hier stelt ie dat ie een babyboomer is, en er tegenwoordig naar hun generatie met een scheef oog gekeken wordt. “We hebben het gedaan”, weet ie. In geen tijd haalt ie vervolgens de wokers onderuit. “Vanaf januari mag je geen ‘mossel’ meer zeggen maar wel ‘vrouwelijke zeevrucht met schelp’.” Ook zal ie zoals dat hoort inspelen op de actualiteit, het ontslag van Conner Rousseau bij Vooruit. “Vroeger hadden wij een showtrap maar Conner Rousseau is er ook af gevallen.”

Dat ie als aangever niet meer ‘Dames en heren’ mag zeggen zoals vroeger, geeft ie ook nog mee omdat ie rekening moet houden met gendergelijkheid. Hoe Peter Van de Veire dat oplost met ‘Lieve mensen’ vindt ie wel een goeie, een bureau ernaast klinkt het wellicht ‘Lieve kinderen’ (verwijzend naar de Inspecteur’) vult ie daarbij aan. Kortom: Verschueren blijkt al meteen op dreef.

Hij houdt tijdens Zaalshow 2.0 Jacques Vermeire ook goed bij de les wanneer die op den duur te veel lijkt te focussen op Kristof, een fan op de eerste rij en met hem en zijn vrouw maar in interactie blijft gaan. Dan geeft Luc - terecht - na een tijdje subtiel aan dat ie liefst blijft spelen voor de rest van de zaal.  Op zo’n momenten komt de klasse van Verschueren naar boven. Hij is niet alleen aangever, maar bepaalt mee de koers van de show van Vermeire, houdt ‘m niet alleen scherp maar ook bij de les. En da’s exact wat het verschil maakt tussen een goede aangever en dé aangever der aangevers want anders dreigt een show namelijk in te zakken (voor de rest van de toeschouwers). Verschueren waakt erover dat dat niet gebeurt.

Zaalshow 2.0 zal ook de draak steken met belachelijke commerciële quizformats. Zo zien we Vermeire op zijn 72^ste als Alain Van Loo naar het gouden trompetje lopen om dan telkens een fout antwoord te geven zoals “Haast en spoed is twee keer hetzelfde”, “In het land der blinden heb ik mijn vrouw leren kennen” en “Als de Kat van huis is, is Dries Mertens alleen thuis.” Ook Plopsa moet het ontgelden trouwens wanneer ie het typetje van de CEO Karel De Swert speelt, en ons (toegegeven het zat al ver in ons geheugen) terug fijntjes aan de toxische bedrijfscultuur van een voormalige CEO van die pretparkgroep van Studio 100 deed herinneren.

Aan humor met klanken geen gebrek in deze Zaalshow 2.0. Wanneer Verschueren Fonske Verzeele interviewt over hoe hij de coronapandemie heeft beleefd, stelt die laatste dat ie vier keer gevaccineerd werd waarop Luc prompt vraagt of dat dan ook tegen de apenpokken was waarop Vermeire met een bijzonder gevat “oe oe oe” (het geluid van een aap nadoend) “bedoelt ge?” antwoordt. Hoe leuk! Verder maakt ie van Zumal (Demir n.v.d.r.), “Moeial”, speelt ie met “Is er geen belet/ballet/boulet?” en geeft ie mee dat ie vegetarisch is van de tweede generatie want ah ja, een koe eet gras en hij eet de koe.

Daarna komt Aimée Schauten langs, een man die nog nooit weg geswipet werd op Tinder en dagelijks een match heeft met maar liefst 40 vrouwen. “Ik ga nooit vreemd, ik voel me overal thuis” zo verklaart ie waarna we niet veel later alweer een bijzonder leuk woordgrapje horen wanneer ie van “dienstencheques”, “dienstenseks” maakt. Vegetarische seks is volgens hem hetzelfde maar dan zonder de saucisse en een Australian kiss is hetzelfde als een French kiss maar dan Down Under.

Het snobistische van Cultuur met de grote C veegt Zaalshow 2.0 vervolgens de mantel uit met Benny Marie De Zager. Veel meer dan een hoed en een kunstig sjaaltje heeft Jacques Vermeire niet nodig om dat typetje neer te zetten, dat kennelijk dicht aanschurkt bij hemzelf. Hoorden we hem in een epigram, wat zo veel betekent als een puntdicht dat uit twee à drie lijnen bestaat, ‘Date 1’ zeggen: “Ik kuste haar lippen. Ze kruiste haar benen. En plots was mijn bril verdwenen.”, klonk het namelijk in ‘Date 5’ “Zij kwam. Ik zag haar. En ik was gezien.” Daarbij fijntjes aan het publiek meegevend “Dat gaat over mijn persoonlijk leven.”

Was de sketch met Romain De Prins, de koning van het nachtleven in Antwerpen waarmee de heren het eerste deel afsloten al hilarisch, dan was qua smoelenwerk het hoogtepunt van de show ontegensprekelijk Alain Van Loo die de la Tourette heeft. Voor het zover was, ontdekten we dat de homoseksuele Kevin Vermeulen nog steeds zijn wildste fantasieën de vrije loop laat over Luc Verschueren. Hij baat nu een reisbureau uit, en kennelijk heeft Verschueren zich ooit laten verleiden om met hem als journalist een snoepreisje mee te maken van Lapland naar Kaapstad wat Vermeire onder andere bracht bij de stelling dat de kinderen van de Lappen, Vodden heten.

Qua smoelenwerk was de de la Tourette-sketch rond het typetje Alain Van Loo gewoon ge-ni-aal. Over zo’n piek kon deze voorstelling uiteraard niet meer gaan, en met twee sketches daarna met twee andere typetjes (meneer Vervechelen en de sjamaan Louis Patjoelie), die wat aan naspel, aanvoelden, rondde Zaalshow 2.0 rustig af. Naar ons aanvoelen en ook wat de meeste aanwezigen betrof, mochten de twee gerust in Schoten wat dat betreft aan overspel doen.

Wie dat wou kon achteraf nog met het legendarische duo op de foto. Of om het met het nummer van Bachman-Turner Overdrive te zeggen dat we net voor de show van start ging door de speakers hoorden, Vermeire en Verschueren hebben ab-so-luut goed gezorgd voor hun business.

< Bert Hertogs >