Recensie Holly ★★

Holly, de vijfde langspeelfilm van Fien Troch, is een tergend trage prent. Maar het is wel het soort film dat je met andere ogen naar de wereld doet kijken wanneer je hem gezien hebt. Centraal staat dat je zelfbeeld niet altijd overeenstemt met hoe anderen je zien en dat je soms in zo’n rol en situatie geduwd wordt door de maatschappij, dat je geen weg uit kunt op den duur. En wanneer je dan uiteindelijk de gelegenheid ziet om de waarheid te vertellen, men daar geen oren (meer) naar heeft omdat de gecreëerde perceptie door de buitenwereld het overgenomen heeft van de realiteit.

Holly, da’s Holy maar dan met een extra l. En ja, dat religieuze of op zijn minst spirituele aspect zit stevig vervat in dit 103 minuten durende drama. Op een filmfestival in Venetië won Cathalina Geeraerts terecht de prijs voor beste acteerprestatie. De manier waarop zij het hoofdpersonage neerzet, dat gepest wordt, als ‘heks’ bestempeld wordt maar nadat ze zich ziek gemeld heeft op school omdat ze dacht dat het een negatieve dag ging worden, als paranormaal beschouwd wordt en plots als een soort heldin beschouwd, zet ze zeer gevoelig en menselijk neer. De dag dat Holly zich niet goed in haar vel voelde en spijbelde, brak er een brand uit op school. Enkele jongeren verloren daarbij het leven.

Troost vindt de gemeenschap dan ook bij haar. Veel hebben ze niet nodig, die rouwenden. Gewoon een luisterend oor, mededogen, een hand die hen vastpakt of een knuffel. Geloofd wordt dat ze de brug vormt tussen levenden en doden. Anna (Greet Verstraete) vraagt haar om deel uit te maken van een groep vrijwilligers die mensen in armoede helpen maar ook een busreis organiseren met een picknick voor de nabestaanden van zij die omgekomen zijn in de schoolbrand. Zo gaat de compassie die Holly toont als een lopend vuurtje door de gemeenschap. Op den duur staan mensen er ook op dat ze hun geld aanvaarden als blijk van dank omdat het meisje het niet al te breed heeft.

Anna merkt dat Holly verandert. Ze draagt immers eerst een halsketting met de eerste letter van haar naam, daarna heeft ze een nieuw paar sportschoenen aan en vervolgens zelfs een nieuwe jas. Maar er echt bij horen, zal Holly nooit, ze blijft als een outsider beschouwd worden door iedereen.  Haar enige vriend is Bart (Felix Heremans) die zijn woede-uitbarstingen niet onder controle heeft.

Wanneer Anna’s vriend (Serdi Faki Alici) troost vindt bij Holly omdat ie een schuldgevoel heeft dat ie als klusjesman van de school de jongeren niet kon redden, is ze op haar hoede, en ontwaar je een zekere vorm van jaloezie. Anna slaagt er niet in zwanger te worden. Wanneer dat wel lukt nadat ze Holly’s hand op haar buik gelegd heeft, is ze helemaal zeker van de speciale gave van het meisje. Ze verwijt haar echter misbruik te maken van kwetsbare mensen in ruil voor geld, wat niet het geval is. Na verloop van tijd wordt de positieve energie die ze krijgt zo immens dat ze gaat spijbelen in de hoop mensen te kunnen helpen op de parking van de supermarkt. Ze zal echter vaststellen dat er ook misbruik gemaakt wordt van haar goedheid en naïviteit. Wanneer ze weigert iemand te helpen heeft dat nefaste gevolgen. En Holly zal ook op een bepaald moment gewoon geconfronteerd worden met de realiteit, ze overschat haar paranormale gaven, voor zover ze die al heeft, en jaagt zo iemand de dood in…

< Bert Hertogs >