Recensie Chicken run: dawn of the nugget ★★★★1/2

Op de valreep, net voor het einde van het jaar is er eindelijk een animatiefilm uitgebracht die pure perfectie uitademt en die omwille van zijn intrinsieke kwaliteit moeiteloos aanspraak kan maken op de prijs van beste animatiefilm (en eigenlijk in die categorie wat ons betreft ook geen concurrentie heeft). Voor Chicken run: dawn of the nugget mag het wat ons betreft gerust een keertje geen popcorn regenen maar prijzen.

Aardman Studio’s uit het Britse Bristol heeft het dus weer geflikt. 23 Jaar hebben de liefhebbers van stop motionanimatie met in klei geboetseerde kippen in de hoofdrol moeten wachten op het vervolg. Moesten de kippen toen uit een kippenboerderij, geïnspireerd op The Great Escape, zien uit te breken, dan is het bij Chicken run: dawn of the nugget het tegenovergestelde dat moet gebeuren: inbreken in een hi-tech bedrijf dat zwaar beveiligd is. De onmogelijke missie: ervoor zorgen dat hun soortgenoten niet in fast food, nuggets eindigen terwijl hun emoties en denken gecontroleerd worden wanneer ze in Fun-land farm, een pretpark voor kippen, hun laatste uren doorbrengen.

Het leuke aan deze Chicken run: dawn of the nugget is dat ie de consumptiemaatschappij er flink van langs geeft. All you can eat, volpension, dagen niks doen … de luilekker industrie zeg maar, wordt stevig op de (maïs)korrel genomen. En de Britten zouden de Britten niet zijn als ze in deze film ook geen heerlijke taalhumor zouden steken. ‘Ik kan geen worst zien’ en ‘een eisprong’ zijn er maar enkele. Dat laatste zien we zo waar ook letterlijk gebeuren wanneer Molly (Bella Ramsey), de dochter van Ginger (Thandiwe Newton) en Rocky (Zachary Levi) het levenslicht ziet in het begin van de prent. Met haar ouders woont ze op een idyllisch eiland, een reservaat voor kippen (dat wat doet denken aan de huisjes van de Hobbits).

Wanneer ze een tiener is, zal Molly zoals alle tieners een vrijheidsstrijd aangaan met haar ouders. Oorspronkelijk zou dit Mission Impossible meets coming of age-verhaal draaien rond een klein nerdy haantje, maar tijdens het ontstaan proces werd er gekozen om alles te laten draaien rond een jonge kip waardoor er ook op de dochter-moederband gefocust kon worden, en de film vooral ook een bijkomende laag feminisme meekreeg. Let daarbij ook op de roze glijbaan die een verwijzing lijkt naar de jongste Barbiefilm.

In Chicken run: dawn of the nugget is Molly het zat om op het eiland te blijven, ze wil naar de andere kant van het water. Daar waar Rocky, Ginger en de andere kippen eerder de horror van hun leven beleefden. Het is vooral een lichtblauw bestelwagentje met een kip en een emmer die haar doen dromen om een paradijs voor kippen te ontdekken.

Onderweg daarnaar komt ze Frizzle (Josie Sedgwick-Davies) tegen die haar bestie wordt. Ze laten zich meevoeren door zo’n bestelwagen, maar zullen al snel ontdekken dat er iets grondig mis is. Alle kippen krijgen namelijk een bandje rond hun hals, met hun tweetjes slagen ze er gelukkig in zo’n exemplaar niet te krijgen. In geen tijd blijken die kippen die zo’n band dragen weliswaar gelukkig maar bijzonder dom te doen en vooral erg volgzaam gedrag te vertonen. Dat is precies wat nodig is, zo zorgeloos mogelijk zijn, want als een kip angstig en paniekerig blijkt voor die geslacht wordt, is het vlees taai, droog en smakeloos. Een blije kip (net voor het einde van haar leven) is een lekkere kip, klinkt het dan ook bij Melisha Tweedy (Miranda Richardson) die wraak wil nemen na de eerdere geslaagde ontsnappingspoging van Rocky, Ginger en co.

Wanneer het koppel ontdekt dat hun dochter verdwenen is, willen ze haar redden. Rocky doet dat zonder plan en valt al snel door de mand in de over beveiligde omgeving. Maar zijn verkenning zal er wel toe leiden dat zijn vrouw en de rest van de kippen een plan kunnen uitrollen. Slagen zij erin Molly, haar bestie en de andere kippen te redden zodat ze niet in fast food eindigen? Dat ontdek je in Chicken run: dawn of the nugget die cooler dan een teennagel is van een pinguïn.

< Bert Hertogs >