Recensie Tanz der Vampire ★★★★

14 jaar geleden stond Dans der Vampieren in de Stadsschouwburg in Antwerpen. Enkele jaren geleden deed het gerucht de ronde, ook in de Vlaamse musicalsector zelf trouwens, dat deze productie terug naar Vlaanderen zou komen. Ondertussen is het daar terug stil rond geworden. In Duitsland ging de show in 2000 in première in Stuttgart, 3 jaar eerder kende die haar wereldpremière in Wenen. Dat ie er nog steeds in slaagt in Duitsland een groot publiek te vinden, vraagt om een analyse.

Eerst en vooral is Tanz der Vampire een cultmusical. Hij biedt namelijk een heerlijke cocktail van gothic en komedie in combinatie met storytelling die refereert naar comic books. Doe daarbij enkele straffe dansscènes (met o.a. een doublure voor Sarah), een liefdesverhaal met een klassieke driehoeksrelatie (tussen Alfred, prima neergezet door de Nederlander Vincent Van Gorp, de Graaf en Sarah) waarbij de spanning vakkundig opgebouwd wordt: kan het jonge meisje Sarah (de Weense Nicole Klünsner) dat graag baadt in een bad waar ze bijna verzuipt in het schuim) gered worden van de vampier en kiest ze voor Alfred of is de verleiding voor de duisternis voor haar te groot? Daar draait het om in Tanz der Vampire. Maar even goed gaat de musical ook over een vader die zijn dochter over beschermt tegen het kwade door haar op te sluiten, ‘de wetenschap’ en (een gebrek aan) heldhaftigheid. Kan een professor en zijn assistent Alfred een handje helpen, of komt alle hulp te laat en holt men - alweer - de feiten achterna?

Wereldwijd trokken zo’n 10 miljoen toeschouwers al naar Tanz der Vampire, wat goed is voor zo’n 10.000 gespeelde shows. Dé sterkte van de musical die tevens een parodie op vampierenverhalen is, is ontegensprekelijk de muziek die geschreven werd door Jim Steinman (o.a. Bat out of hell). Voor het boek en de teksten stond Michael Kunze in. Toegegeven, deze voorstelling komt beter tot zijn recht in het Duits dan in het Vlaams zowel in de dreiging, de romantiek, de (homo)-erotiek, als de humor die de show uitstraalt.  

Naast dé grootste hit Total Eclipse of the heart (Totale Finsternis, heet dat in het Duits), kent Tanz der Vampire vooral in het tweede bedrijf bijzonder veel sterke songs. Een ballad als ‘Für Sarah’ en een walsje als ‘Wenn Liebe in dir ist’ gaan erin als zoete koek. Maar wanneer je denkt dat het allemaal maar oppervlakkig blijft, moet je eens luisteren naar ‘Die unstillbare Gier’ waarin Graf von Krolock (gezongen door de Brit Row Fowler) zijn state of mind blootlegt. Hij is geen duivel, en geen engel. Hij blijkt nog over een geweten te beschikken. Maar hij zit vast in de situatie waarin ie verkeert terwijl ie eerder ‘Gott ist tot’ zong (en herhaalt in het tweede bedrijf). Dat eindigt in een magistraal ‘Seid wilkommen’ waarin ‘Gott ist tot’ en ‘Totale Finsternis’ herhaald worden.

Als er al een minpuntje aan te stippen valt in Tanz der Vampire dan is het wel dat het verhaal abrupt afgehandeld wordt met de reprise, de I want song ‘Draussen ist freiheit’ dat een grandioze en bombastische finale ‘Tanz der Vampire’ aankondigt waarbij we het niet kunnen laten om We will rock you-gewijs in de handen mee te klappen.

Op productioneel vlak is er trouwens niks veranderd aan deze musical in meer dan een kwarteeuw. Het toont aan dat Roman Polanski’s regie van Tanz der Vampire wel eens voor de eeuwigheid zou kunnen zijn.

< Bert Hertogs >