Recensie Prins Arthur V ★★★

Met hun jongste voorstelling Prins Arthur V ging theater Froe Froe dit weekend in première in de Studio. Dé absolute meerwaarde van dit figurentheater is dat het een extra laag toevoegt aan het verhaal van Benny Lindelauf door het deels te brengen door acteurs en poppenspelers. Het horrorverhaal voor 8-plussers gaat namelijk over dé horror die een poppenspeler kan overkomen: reuma. Als die in een ver gevorderd stadium blijkt en zelfs het pletten van de handen buiten veel pijn weinig resultaat oplevert, kan je slechts enkel terugvallen op 1 wetmatigheid in de showbizz: fake it.

En zo komt Zetta op zijn radar. Ze is perfect omdat het meisje 66 centimeter meet. Haar moeder die een wasserette uitbaat wil van haar af omdat ze geld kost. De vrouw staat er ook helemaal alleen voor nadat haar man per ongeluk in een wasmachine terecht en zo aan zijn einde kwam. Al snel zal het meisje ontdekken wanneer ze bij Prins Arthur V is, wat zijn beweegredenen zijn.

Wat blijkt, hij en zijn moeder hebben schulden. En die willen ze terugbetalen door mee te doen aan een marionettenconcours. Die wedstrijd moeten ze dan wel zien te winnen. Maar dat kan enkel als een meisje van 66 centimeter perfect de regieaanwijzingen volgt en dus doet alsof ze aan touwtjes gemanipuleerd wordt door Prins Arthur V.

Al snel blijkt dat de twee totaal niet op dezelfde golflengte zitten terwijl de tijd dringt voor iedereen, ook voor Zetta. Want de prins blijkt koloriek. De man is overigens niet aan zijn proefstuk toe. Drie meisjes gingen Zetta voor. Zij liggen begraven in de tuin. Slaagt Zetta erin om hem op andere ideeën te brengen? Door een ander stuk te spelen dat zij kent? Dat van Blauwbaard? Dat ontdek je in Prins Arthur V dat door die extra laag die Froe Froe aan de voorstelling toevoegt ook gaat over toxisch leiderschap (in de kunstensector).

Bijzonder verleidelijk en teasend is de rol van Luna Janssens die de muziek voor de voorstelling componeerde en tevens ook vertelster van dienst is. Luna die stage kleinkunst doet bij Prins Arthur V brengt haar songs live, met loopstation en instrumenten. Daarbij toont ze dat ze bijzonder veel verschillende genres aankan, van hiphop over het levenslied tot een naar Kylie refererend aanstekelijke ‘Lalala’ dance song. Ondeugend wordt het, ja zelfs een tikkeltje stout naar het einde toe wanneer ze in haar kaarten laat kijken en geen hoge pet lijkt op te hebben van Metejoor. En dat was voor zover wij weten voor een Nederlands juice kanaal uitlekte dat Metejoor na Julia van K3 een nieuwe “scharrel” beet zou hebben met Zita Wauters en haar pa, Koen Wauters daar allerminst gelukkig om zou zijn. ‘Hoe kon ik zo dom zijn’ …

Prins Arthur V daarentegen, wiens spanningsboog - door changementen die soms lang duren - wat ons betreft wat strakker mocht, is slim figurentheater met prima muziek en een dubbele laag.

< Bert Hertogs >