Recensie Daan ★★★

Filmisch, theatraal, grotesk. Dat was het concert van Daan die daarmee het concertseizoen 2023-2024 afsloot in De Kern in Wilrijk. Al snel bleek dat ie een woordgrapje niet kon laten, zo stelde hij vroeg tijdens zijn optreden dat ie tot de kern van de zaak zou komen. Feit is dat qua publieksenthousiasme toch vooral de finale met vlag en wimpel boven al de rest uitstak.

Niet dat er geen andere hoogtepunten waren tijdens de show van Daan, maar een blik op de setlist verried al dat ie behoorlijk wat hits voor het einde liet. Neem daarbij het gegeven dat ie zijn jongste plaat The Ride kwam voorstellen die in november 2022 uitkwam, en niet zo bekend bleek onder de toeschouwers en je beseft waarom het publieksenthousiasme als een jojo op en neer ging in het begin.

Dat had ook voor een stuk met de zaalopstelling te maken. Behoorlijk wat toeschouwers hadden liever een zittend concert meegemaakt. Zij namen dan ook plaats op de tafels die aan de zijkanten stonden. Anderen kozen resoluut voor een goede staanplek. Het maakte dat je in een zaal zat met twee type toeschouwers tegelijkertijd die zich uiteindelijk vonden in afsluiter Housewife dat voor hét feestje van de avond zou zorgen.

Wat de sfeer ook wat drukte was de temperatuur in de Kern die al snel behoorlijk opliep. In die mate dat wij na verloop van tijd in het deurgat gingen staan kwestie van toch wat afkoeling te vinden. Ook Daan zweette zich te pletter op het podium en had dat wat laat door toen ie al zwetend zijn blauwe vest uittrok.

Met het instrumentale ‘Western’ die uit de in 2021 verschenen film ‘Rookie’ voortvloeide, opende Daan zijn concert. Zijn voorliefde voor het genre is niet nieuw. In 2008 al werkte hij mee aan een plaat rond Bobbejaan Schoepen. Dus verbaasde dit nummer ons net als de rest van het nieuwe materiaal nauwelijks. Het past dan ook perfect binnen het Daan-universum. Banjo, elektrische gitaren, synths maar vooral het versnellende tempo kregen moeiteloos de handen op elkaar van het publiek.

‘Women and Children’ wordt dan weer gekenmerkt door een wat 80s aanvoelend aanstekelijke synth riff die de vingertjes van het publiek de hoogte in krijgt terwijl de troms op het einde de song van de nodige bombast voorzien. Dat vingertje gaat in lassobeweging tijdens ‘Icon’ dat met veel enthousiasme onthaald wordt. Vervolgens vraagt Daan zich af of ie in De Kern ‘Exes’ wel mag zingen want het ligt er gevoelig. Zelfs tijdens zo’n song merk je dat de bandleden behoorlijk moeten trekken en sleuren om de handen van het publiek op elkaar te krijgen. Mocht men hen daar niet meermaals toe aansporen, zou het wellicht ook niet plaatsgevonden hebben.

Net voor ie ‘The dancer’ wil inzetten, zoekt Daan nog even zijn handdoek terwijl ie bij ‘Kill’ uit dat jongste album zijn kopstem opzoekt en de trompet hem vergezelt. ‘La Crise’ waar Griekse klanken in terug te vinden zijn, blendt ie met een subtiel stukje uit ‘Metejoor’ terwijl ie bij ‘Woods’ alleen op het podium staat, en alle muzikale begeleiding met stems meeloopt behalve dan datgene wat ie zelf laat horen op melodica.

Het is eigenlijk pas bij de Ann Christy-cover ‘Dag vreemde man’, nummer dertien van de avond, dat ie onze aandacht helemaal heeft. Wat een retestrakke versie onder andere begeleid door bugel krijgen we hier te horen! Via een stevig meegeklapt ‘Best days’ komen we via ‘Addicted’ aan bij ‘Victory’. Daans overwinning komt zoals verwacht op het einde dus, wat bij uitbreiding ook gold voor zijn concert.

Tijdens eerste toegift ‘The player’ zien we Daan met zijn waterflesje tegen zijn arm kletsen wanneer de troms het nummer epische proporties bezorgt. Zij aan zij met Isolde Lasoen staat ie vervolgens bij ‘Swedish designer drugs’ waarbij ze afwisselend samen achter een van hun micro’s zingen terwijl de ander de micro naar het publiek richt om mee te zingen. En met ‘Housewife’ brengt ie de aanwezigen helemaal in extase, letterlijk en figuurlijk tot een kookpunt. Al moet gezegd dat Daan in de Kern zijn tijd nam om tot de kern van de zaak te komen en het publiek eerder traag tot een kookpunt bracht.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Western
2. 16 Men
3. Women and children
4. Friend
5. Icon
6. Exes
7. The valley
8. The dancer
9. Kill
10. La Crise (+ Metejoor)
11. Woods
12. Brûleur de ponts
13. Dag vreemde man
14. Be loved
15. Best days
16. Addicted
17. Victory

Bis:

1. The player
2. Swedish designer drugs
3. Housewife