Recensie Les Truttes ★★★★1/2

OMG Boys and Girls: Les Truttes is nog steeds larger than life! Dat bewees Vlaanderens beste coverband in een uitverkochte Lux in Kapellen.

Vanaf acht uur warmde een dj het publiek vakkundig op met eightiesnummers, discosongs, recentere platen en zagen we het beats per minuut en het geluidsvolume naar mate de wijzers van de klok dichter bij tien uur kwamen, stijgen. De sfeer zat erg goed, we onthouden onder andere een heerlijke mash up van ‘Hung Up’ van Madonna met ‘Gimme Gimme Gimme (A man after midnight)’ van ABBA.

En hoewel miss Kitty K al vroeg in de set van Les Truttes op zoek bleek naar een held in ‘Holding Out for a Hero’ van Bonnie Tyler wisten we toen al dat de band een strak larger than life optreden zou neerzetten. Achter haar stond in grote letters ‘TRUT’ met daarin ledlichtjes verwerkt net als in de Gibson Les Paul elektrische gitaar van MR S.L.Y. waarin er zo’n 180 zouden steken.

Die van het decor konden alle kleuren aannemen en zelfs bepaalde patronen tonen zodat er in die letters vuurwerk te zien was bijvoorbeeld. Dat kregen we ook op het podium te horen van het sextet. De energie die de zes de zaal in sturen doen ze niet op hun eentje ontdekten we. Dat hun gitaren, synths en drums zo stevig doorklinken en een volle (stadium)sound bezorgen, danken de muzikanten aan hun geluidsman die daarvoor beroep doet op een distressor. Wanneer enkele toeschouwers wel erg dicht bij die Apple van hem kwamen en er eentje zelfs eventjes met zijn rug tegen het scherm duwde, greep die gelukkig snel genoeg in om een technicus van Lux te vragen om de perimeter rond de front of house terug wat te vergroten vooraan.

Via ‘A million dreams’ uit The Greatest Showman, Beyoncé’s stevig meegezwaaid ‘Halo’ en Eurythmics’ ‘Sweet dreams’ kwamen we bij een bijzonder fel meegeklapt ‘Express yourself’ van Madonna dat in de blender ging met ‘Born this way’ van Lady Gaga.

Gaga’s theatraliteit zit Les Truttes als gegoten, maar ook haar filmische songs. Zo kregen we bijvoorbeeld ook een gevoelig enkel door akoestische gitaar begeleid ‘Shallow’ te horen door Mr. Phil The Face die in de huid kroop van Bradley Cooper terwijl Miss Kitty K niet veel later de waanzinnig hoge noten van Lady Gaga schijnbaar moeiteloos haalde. Wat een vocale prestatie!

Verwijzend naar de kwakkellente (en straks misschien ook wel -zomer) stak Les Truttes ‘Only happy when it rains’ van Garbage in een mix die regen als rode draad had. Hét hoogtepunt daar bleek ‘Africa’ van Toto dat stevig meegekeeld werd door de toeschouwers. Minder evident om als cover te horen is ‘Kyrie’ van Mr. Mister omdat de plaat zelden te horen is op de radio. Maar die aanstekelijke oho’s en de hoge noten zorgden voor een waar feestje.

Aan publieksinteractie geen gebrek bij Les Truttes. Zo mag het publiek de nana’s meekelen uit ‘Here comes the hotstepper’ maar ook uit ‘Centerfold’. The Boss steekt - terecht - maar liefst twee keer in de set met ‘Born in the U.S.A.’ tussen ‘Rockin’ all over the world’ en ‘Highway to hell’ en doet iedereen van links naar rechts meedansen op ‘Glory days’.

In een waanzinnige bisronde die rond EDM-muziek draaide met daarin onder andere ‘bad guy’ van Billie Eilish, ‘Insomnia’ van Faithless, ‘Kernkraft 500’ van Zombie Nation, gingen de handen danig op elkaar tijdens Oasis’ ‘Wonderwall’ en ging iedereen voor een sit down om daarna massaal recht te veren op het geweldige ‘Tell me why’ van Supermode dat de heerlijke melodie vond bij ‘Smalltown Boy’ van Bronski Beat.

Om kort te gaan en het deels met hun eigen songkeuze samen te vatten: Les Truttes is amazing just the way they are and simply the best.

< Bert Hertogs >