Recensie Inside Out 2 ★★★★★

De beste Pixarfilm in jaren, dat is Inside Out 2 die Kelsey Mann regisseerde en samen met Meg LeFauve schreef. Het is tevens Kelseys debuut als regisseur voor een langspeelfilm. En wat een debuut heeft ie afgeleverd! Wanneer de aftiteling start van de film na iets meer dan anderhalf uur (zonder pauze) horen we de kindjes naast ons het jammer vinden dat ie al gedaan is. Zó goed is ie dus.

Eerlijk? We hadden behoorlijk wat schrik om naar Inside Out 2 te gaan. Dat komt omdat we op slag verliefd werden op de eerste film, ondertussen alweer 9 jaar geleden, dat we vreesden dat de sequel nooit zo goed zou kunnen zijn. Wat hadden we het mis! Inside Out 2 levert namelijk een rollercoaster van emoties op, zelfs nostalgische, en gaat (opnieuw) recht naar je hart.

In Inside Out 2 is Riley ondertussen 13 jaar. De puberteit breekt aan en dat betekent een heleboel nieuwe emoties waarmee ze zal moeten leren omgaan. In het midden van de nacht komen technici namelijk plots opnieuw het dashboard van haar geest vervangen waar Plezier (Linde Merckpoel), Verdriet (Veerle Dobbelaere), Angst (Jonas Van Geel), Woede (Stany Crets) en Afkeer (Tatyana Beloy) aan de knoppen stonden.

Zij moeten nu plaats maken voor Onzekerheid (Jolien Praet), Jaloezie (Steffi Mercie), Ennui/Verveling (Ella Leyers) en verlegenheid (Gerben Tuerlinckx). 9 emoties telt deze film dus, en da’s best wel wat. Gelukkig voor de allerjongsten zodat ook zij kunnen blijven volgen met zo veel personages, focust Inside Out 2 vooral op het spanningsveld dat ontstaat tussen Onzekerheid die de leiding neemt en Plezier die samen met de andere oude emoties verbannen wordt terwijl Riley op ijshockeykamp zit.

Het prachtige aan Inside Out 2 is dat het een bijzonder warme film is die toont dat Plezier ook even wanhoop, verdriet én woede kan voelen wanneer haar missie om terug te keren met de anderen naar het controlecentrum niet lijkt te gaan lukken. Nu er vier andere emoties aan de knoppen staan van Riley’s geest, zorgt dat ervoor dat de tiener trouwens over reageert.   

Naast de hartelijke, warme gevoelens die je al snel voor Inside Out 2 zal koesteren, mogen we niet vergeten dat er ook behoorlijk wat actie in steekt wat de 4DX-versie extra plezierig maakt. Van de snelle bewegingen tijdens het ijshockeyspel, een wilde ballenbadbaan aan herinneringen waar de emoties in meegesleurd worden over een ware brainstorm die ze moeten zien te doorstaan … De spanningsboog van deze prent zit zo goed in elkaar dat het een feest is om ernaar te kijken. En hoe straf zijn die details van de animatie wel niet? Riley zien we bijvoorbeeld natuurlijk rood worden uit verlegenheid maar ook tijdens een sportinspanning. Ze zweet ook én ze heeft een puistje op haar kin. Het oogt kortom allemaal bijzonder geloofwaardig.

Thema’s die Inside Out 2 aansnijdt zijn onder andere afscheid moeten nemen van je vriendinnen wanneer die voor een andere school kiezen, aansluiting proberen vinden met oudere jongeren wanneer je naar de High School gaat, faalangst die kan leiden tot een paniekaanval, trouw blijven aan je overtuigingen of ze net overboord gooien als tiener. Heerlijk zijn ook nu weer de 2D-scènes, hier met een heuptas die de emoties helpt. Hij dateert uit de kindertijd van Riley toen ze fan van het ding was op tv. Pixar knipoogt hiermee op hilarische wijze naar de educatieve tv van weleer én verwijst naar Warner Bros tekenfilmpjes die destijds steevast dynamietstaven bovenhaalden. Hoe heerlijk nostalgisch is dat!

Kippenvelmomenten zijn er te over in deze Inside Out 2. Al tijdens de eerste pianonoten van ‘Outside Intro’ terwijl het Disneylogo verschijnt, kregen we kippenvel en schoten de tranen in onze ogen. Inside Out 2 roept dan ook bijzonder veel emoties op bij de kijker: van een traan over een lach en hij zet je op het puntje van je stoel tijdens avontuurlijke/spannende momenten. Een prachtige film is het kortom. Eindelijk nog eens zo’n prent die alles in zich heeft om een tijdloze klassieker te worden.

< Bert Hertogs >