Recensie Mika - TW Classic

“They want us to leave but we will bring 1 more song” zegt Mika nadat de stagemanager hem teken heeft gedaan dat zijn tijd – een set van ocharme een uur – er op zit. “Relax, take it easy” werd als laatste nummer uiteindelijk nog in extra time gespeeld. Van een relaxed optreden was er bij de Brit geen sprake. De man gooide zijn set door elkaar, wou wat showelementen uit zijn zaaloptreden er in steken, maar wist zelf op den duur niet meer welke richting hij letterlijk uit moest gaan. Of hoe door weinig doordacht en fel inkorten van een zaalshow zowel crew als artiest op den duur verloren lopen.

Bij “Big girl” zagen we dat het alle hens aan dek was om dat ene grote opblaasbare vrouwenbeen toch maar rechtop te krijgen. Mika hielp zelfs hier en daar mee. Tijdens heel “Billy Brown” was een luik open in het cirkelvormig podium waaruit normaal gezien een grote fluo vlag met de letters “Billy” komt die dan wordt opgetrokken naar de nok boven het podium. De kabels lagen klaar, maar uiteindelijk kwam er niets…

Mika zagen we meermaals na enkele songs in de richting gaan van de rechterzijvleugel van het podium maar dan rechtsomkeer maken. Alsof hij voorgeprogrammeerd was voor een kledingwissel, waarvan er vele zijn in zijn zaalshow. Maar hier op TW Classic ontbrak daar de tijd voor. Dus geen zwevende Mika in ruimtevaartpak die op een cirkelvormig schuin podium komt met de beeltenis van de maan op. De zanger kwam gewoon op en zei meteen “I decided to start things a little different.” waarna hij solo aan de fleurige piano “Grace Kelly” inzette en de band zich pas op het einde aansloot.

Waarom er een maan te zien was, waarom er doodskoppen rechts en links van het podium hingen,  kleurrijke bomen, houten witte kruisen met zonnebloemen stonden, was voor vele toeschouwers wellicht een raadsel. Het antwoord kreeg je immers niet. Enkel een kleurrijke begrafenisstoet van figuren die een groot plat popje (een kleine Mika) wegdraagt, kon het publiek misschien nog plaatsen. Mika’s jongste album “The boy who knew too much” weerspiegelt immers  zijn tienerjeugd.

De theatrale elementen die Mika behield, werkten minder op een festivalterrein, zo bleek. Wanneer hij een trompetsolo aankondigt tijdens “Stuck in the Middle” en het instrument met zijn stem nabootst, vinden zijn bandleden het maar niks. “Please ignore my band they are just jealous” zegt Mika daarop, waarbij we in het publiek merken dat niet iedereen doorheeft dat ze allemaal wat aan het acteren zijn.

Het is dan ook wachten tot een stevige versie van Rain, voorzien van een pompende dancebeat, dat ook de sceptici in het publiek overtuigd geraken en er een feest van maken. Alleen de jonge kinderen rond de front of house blijven naarstig op zoek naar een plek waar ze iets kunnen zien. Vele ouders zagen er immers van af om hun lagere schoolkinderen nog in hun nek te laten zitten.

Het publiek klapte snel in de handen op het ritme van “Blame it on the girls” en bij het nieuwe “Kick ass” zong het graag “We are young we are strong” mee. Mika bracht velen een verjongingskuur. Tijdens “Happy Ending” werd er zo waar geslowed in Werchter. En de cameramannen registreerden ook de kus die Robin Vissenaekens (MNM, ATV) van zijn vriend op zijn wang kreeg.

Mika praat enkel in het Engels tegen het publiek, terwijl hij in het Sportpaleis enkele maanden geleden daar nog het Frans en Nederlands aan toevoegde. De finale van zijn optreden is sterk . Hij krijgt het doorgaans tamme TW Classic-publiek zo waar aan het springen bij "We are golden". En ook nu weer brengt hij samen met zijn band “Lollipop” door op metalen vuilnisbakken te slaan. Ook daar al merkten we dat er tijdsgebrek was en die niet snel genoeg op het podium konden komen.

Conclusie: te veel willen doen , te ambitieus zijn voor een set van slechts een uurtje zorgt vooral voor nervositeit rond en op het podium. Het publiek ervoor, merkte daar wellicht weinig van. Aan een optreden van een uur heeft Mika niet genoeg. We hopen dat concertorganisatoren dat bij deze goed onthouden hebben.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Grace Kelly
2. Big Girl (You Are Beautiful)
3. Stuck in the Middle
4. Blue Eyes
5. Billy Brown
6. Rain
7. Blame it on the girls
8. Kick Ass
9. Happy Ending
10. Love Today
11. We Are Golden
12. Lollipop
13. Relax, Take It Easy