Recensie Den Blok, of de man die niemand miste ★★★★1/2

Den Blok, of de man die niemand miste, is een waanzinnig relevante, actuele en maatschappijkritische voorstelling over vereenzaming, maar vooral ook over hoe de sociale cohesie in de afgelopen jaren stevig verbrokkelde tussen mensen. Hoe het contact verwatert tussen buren om uiteindelijk in sommige gevallen ook te verdwijnen, terwijl de reden soms gewoon een misverstand kan zijn. Deze tragikomische voorstelling in openlucht kreeg een extra laagje humor toen de rasacteurs woorden als ‘nat’ en ‘regen’ integreerden in hun tekst zoals in ‘Zeg het voor het begint te regenen!’ Feit was dat na enkele minuten de voorstelling, die al door het gure weer later van start ging, na een voorzet van Tom Van Bauwel even stilgelegd werd. Hij vond - terecht - dat de hevige regen hen het spelen onmogelijk maakte. Vooral keken de acteurs dan naar de muzikanten van het Desguin-kwartet en hun instrumenten die hoewel ze onder een zwarte gazebo speelden, het knap lastig hadden om het er droog te houden.

Wanneer de bui over was,  ging het gezelschap er toch voor, hopend dat de buienradar het dan wél correct zou hebben. Maar het zou meteen ook de tweede én laatste poging zijn, werd ons meegegeven, wat het verdere verloop uiteraard extra spannend maakte.

Héérlijk was het om naar die voorbereidingen van de herneming toe Hans Van Cauwenberghe, die samen met Siri Backx voor het concept en de tekst tekende, de sfeer erin te zien houden toen ie Kurt Van Eeghem nadeed en ons welkom heette op ‘de zevende editie van het Klarafestival’ en de muzikanten zich net als de acteurs opnieuw klaarmaakten. Hij verklapte daarbij ook dat ie een grapje in petto had, dat wanneer ie later als René bruine enveloppen zou geven aan Eva hij erbij zou zeggen dat ze ‘wat nat’ zijn.

Dagmar Dierick zet de rol van Eva neer en dat doet ze alweer met haar kenmerkende frisse manier van spelen - inclusief héérlijke gezichtsuitdrukking: die ogen! – waarmee ze ons wist te betoveren, in die mate dat wij net als de rest van de toeschouwers zelfs stormen zouden trotseren in open lucht om te kunnen mogen blijven genieten van haar talent. Klein detail misschien, maar zij speelde niet alleen naar de tribune toe waar de meeste toeschouwers zaten, maar had ook oogcontact met de enkelingen zoals ondergetekende die daar geen plaatsje meer vonden en dan maar op een stoel rechts van de tribune plaatsnamen. Ook daarin zie je Dagmars professionalisme. Wauw!

In Den Blok, of de man die niemand miste is het Eva, de kleindochter van meneer De Moor, die zijn appartement komt leeghalen nadat ie begraven is. Zij had het druk tijdens de eindejaarsperiode en moest werken in de slagerij van haar vader. Reden waarom ze een tijdje haar grootvader niet zag die in zijn appartement dood lag, zonder dat iemand het doorhad dat ie ondertussen gestorven was. Tot de geur en de maden prijsgaven dat er iets rotte.

Eva vindt er een puzzel met een foto op van de bewoners die ie van hen kreeg na een fijn uitstapje met de bewoners van den blok enkele jaren geleden. Met die puzzelstukken die ze in enveloppen steekt en bij de bewoners bust, wil ze herinneringen ophalen aan vroeger. Oswald (Tom Van Bauwel) is daar het minst voor te vinden. De tafel met de puzzel in de gang vindt ie in de weg staan, net als de rest van de meubels van De Moor die het groot huisvuil vrijdag komt halen. Wat bleek? Hij is de harde opmerkingen niet vergeten toen de rolstoel van zijn Annie destijds daar in de weg stond volgens sommigen. Wat zijn buren niet weten, is dat Annie ondertussen nog maar 40 kilo weegt, opgenomen is in het ziekenhuis, hij contact met haar heeft via een tablet en door de eenzaamheid en de miserie in de drank is gevlogen.

Eva slaagt erin om de verhalen, de mooie momenten maar ook de ergernissen van de bewoners die toegenomen zijn, boven te halen, zodat die eindelijk na zo veel jaar ook uitgesproken worden. Vic (Hans De Munter) en zijn vrouw (Danni Heylen) hebben hun dochter verloren en zijn daar nog niet over. De relatie tussen de bewoners en de syndicus (Viv Van Dingenen) die constant lijkt te kuisen, maar zichzelf niet zo lijkt te verzorgen, komt ook onder andere aan bod. Zij stelt dat de reden een coquette vrouw is uit den blok die met haar hondje paradeert (Kristine Van Pellicom) en er voor zorgt dat de kapper steeds volgeboekt is.

We ontdekken na verloop van tijd echter waarom de syndicus krap bij kas zit en altijd de schuld gaf aan iemand die daaraan geen schuld had. René (Hans Van Cauwenberghe) blijkt dan weer een dubbel leven te leiden. Dat is misschien het enige minpuntje van het verder fantastische Den Blok, of de man die niemand miste. Dat ie het thema geweld op leden van de queercommunity maar licht aanhaalt en onvoldoende veroordeelt wanneer zijn personage stelt dat ie het ‘ondertussen gewend is’.

Verder hebben we, wellicht omwille van het regenweer en de gladde plankenvloer, de choreografie van Lisbeth Gruwez niet kunnen beoordelen. Het moet zijn dat wanneer de zon schijnt (of binnen) Den Blok, of de man die niemand miste zoals Hans De Munter het stelde het best tot zijn recht komt. Dat men kiest voor ‘La Solitudine’ van Laura Pausini bij het buigen, is logisch. Maar dat Van Cauwenberghe ook het weliswaar voor hem iets te hoog gegrepen ‘Strani amori’ brengt, doet vermoeden dat deze Italiaanse meer voor hem betekent dan de guilty pleasure die ze voor ons is.

Met het bijzonder sterke Den Blok, of de man die niemand miste, vertelt De nieuwe bazaar kortom wat er leeft. En dat is exact wat goed theater dient te doen. Iets waarover ik enkele weken geleden tussen twee voorstellingen van A Christmas Carol door trouwens een boompje opzette met Hans Van Cauwenberghe aan de artiesteningang van de Stadsschouwburg.

< Bert Hertogs >

Credits

Acteurs : Hans De Munter, Dagmar Dierick, Danni Heylen, Tom Van Bauwel, Kristine Van Pellicom, Hans Van Cauwenberghe, Viv Van Dingenen / regie : Greet Vissers / Muziek : Desguin-kwartet / Choreografie : Lisbeth Gruwez / Kostuums : Bram Jespers / Tekst en concept : Siri Backx en Hans Van Cauwenberghe/ met de Steun van de Vlaamse Overheid en Taxshelter Perpodium.