Recensie Twisters ★★★1/2

‘Is iedereen ok?’ Het is een quote uit de standalone sequel Twisters op Twister dat alweer dateert van 1996 maar ook helemaal van toepassing is op het publiek in de 4DX-zaal van Kinepolis. Want jawel: het gaat er heftig aan toe in de openingsscène van deze romantische rampenfilm. De stoeltjes mogen stevig te keer gaan en ook de wind- en watereffecten doen hun ding zodat je in geen tijd het gevoel krijgt midden in een tornado te zitten.

Of het normaal is dat er geen veiligheidsgordels zijn, vraagt een toeschouwer naast ons. Haar man antwoordt laconiek: ‘zo lang we niet door het scherm vliegen, is het ok.’ Zijn antwoord blijkt profetisch want in de eindscène van Twisters zien we burgers schuilen in een oude bioscoopzaal, het scherm weggerukt worden door de kracht van de wind en sommige mensen door het gat dat ontstaan is in de muur weggezogen worden.

Net daarvoor klinkt het in de film: ‘De bioscoop overleeft dit niet.’ Het is cinema in de cinema, net zoals de theaterscène in ‘A quiet place day one’: het heeft wel iets, sterker nog die beelden zorgen mee voor een ijzersterke scenografie. En ja, de meerwaardezoeker ziet er ook een verwijzing in naar de moeilijke periode waar de bioscopen uit komen. Verwachte blockbusters blijken niet altijd te scoren aan de kassa, andere zoals het fenomenale Inside Out 2 vinden moeiteloos hun publiek. Er zijn geen zekerheden meer maar tegelijkertijd nog enkele zekerheden.

Twisters draait om Kate Cooper (Daisy Edgar-Jones die we onder andere kennen van ‘Where the Crawdads Sing’). Zij deed een doctoraatsexperiment met haar vrienden. Bedoeling was om een tornado te doen vergaan door er chemische producten in te sturen. Maar het experiment mislukte. Drie van haar vrienden bekochten het met hun leven. Kate zelf kon maar nipt aan de dood ontsnappen door zich onder een viaduct stevig vast te houden aan een balk.

Javi (Anthony Ramos, o.a. te zien in ‘Hamilton’ en ‘In the heights’) verzamelde toen de data voor haar met zijn laptop. De twee hebben elkaar jaren niet meer gezien tot hij komt aanwaaien wanneer zij als meteoroloog aan de slag is en mee moet beslissen of bepaalde gebieden al dan niet een tornado-alarm moeten krijgen. Want sommige tornado’s kunnen ook gewoon uitsterven.

Javi is in zee gegaan met een sponsor die land opkoopt van mensen die getroffen werden door een en windhoos. Zijn doel: een tornado in een 3D-model zien te krijgen op basis van data die ie ter plaatse verzamelt. Hij vraagt Kate dan ook om met hem achter een storm te jagen. Ze komen Tyler Owens (Glen Powell) tegen, een bijzonder beroemde Youtuber en stormjager, zijn team én fans die hem achternagaan. De man verkoopt her en der merchandise na een zoveelste straffe stunt.

Maar hoewel Kate aanvankelijk denkt dat hij en zijn team roekeloos te werk gaan, blijkt dat niet echt het geval. De man kent er best wel wat van. De belangen van de drie zijn totaal anders, en de battle of sexes is nooit ver weg, wat een interessant spanningsveld oplevert tussen Edgar-Jones en Powell om mee aan de slag te gaan. De chemie werkt tussen die twee acteurs.

Op basis van de data van Javi checken Kate en Tyler of het aan de onderschatte sterkte van de tornado lag waarom haar experiment destijds niet werkte, of er iets scheelde aan haar model. Hun doel: mensenlevens redden en materiële schade voorkomen. Daarbovenop moeten Javi en Kate ook proberen hun jeugdtrauma te verwerken. En voor de ontluikende romance tussen Tyler en Kate geldt dezelfde slogan als die voor stormjagers: ‘Als je het voelt, moet je er achteraan gaan’.

Twisters is een prima popcornfilm. Hij is weliswaar wat doorzichtig en voorspelbaar. In 1996 vonden we de voorganger over tornado’s nog een ver-van-mijn-bedshow. Dat is nu niet meer het geval omdat er door de klimaatverandering ook in onze contreien water- en windhozen lelijk huis durven houden. Het natuurfenomeen komt dus ook dicht(er) bij ons voor.

In 4DX wordt de kracht van een tornado ook verrassend goed gesimuleerd. Al vlogen we voor alle duidelijkheid niet door het scherm. De cinema en de toeschouwers overleven dit dus wel.

< Bert Hertogs >