Recensie De Revisor ★★★★

Komt een inspecteur naar het dorp … Het lijkt wel het begin van een tijdloze grap. En dat is ook het uitgangspunt van de satire De Revisor die de Russische auteur met Oekraïense roots Nikolaj Gogol in 1835 schreef.  Want wat er zich in dit stuk ontvouwt, tart werkelijk alle verbeelding. Opportunisme, egoïsme, hebzucht, corruptie, kapitalisme, machtsmisbruik, … je noemt het: dit toneelstuk legt het allemaal bloot en drijft er de spot mee. Of hoe een werk bijna 190 jaar later nog steeds bijzonder relevant kan zijn.

Kort samengevat gaat De Revisor over een inspectie die zich aankondigt. Maar, en zo gaat dat met komedies, er is een groot misverstand in het spel. Iemand die blut is wordt aanzien als dé inspecteur van dienst en zal fameus in de watten gelegd worden door de dorpelingen. De vrouw van de burgemeester en zijn dochter maken hem zelfs het hof wat tot een verloving leidt met die laatste. Passeren onder andere verder de revue: de postmeester, die alles uiteindelijk zal ontdekken, het schoolhoofd, de rechter, de middenstand (die zoals je weet het land regeert), en het hoofd van het ziekenhuis.

Allemaal stoppen ze de man geld toe, die maar al te graag van het misverstand misbruik maakt tot ie met de noorderzon verdwenen is en quasi het ganse dorp dus opgelicht of met een gebroken hart achter laat. Wat deze versie van Compagnie Schmaltz dat na 5 jaar afwezigheid ein-de-lijk terug is, zo heerlijk maakt, is die extra laag die het toevoegt.

Compagnie Schmaltz speelt gespeeld gekunsteld/amateuristisch waardoor het amateurgezelschap nog maar eens toont wat voor klasse het in huis heeft in hoe het het amateurniveau ver overstijgt. Wat zeggen we, moeiteloos kan men zich meten aan wat professionals (niet zelden met veel minder goesting om te spelen heden ten dage) opvoeren.

Want vergis je niet. Alles in de Revisor is namelijk gescript, van de zogezegde lichtfoutjes over de intro van die song ‘Genie in a bottle’ die meermaals te vroeg te horen is, over het ontbreken van personages op scène waardoor er dan maar beroep moet gedaan worden op vrijwilligers in het publiek die snel-snel het script toegestopt krijgen of nog voor de voorstelling begint een rekwisiet.

Niet alleen de dorpelingen worden in deze De Revisor dus in hun blootje gezet maar ook het toneel(stuk) an sich waarbij de rol van de Revisor finaal in de handen gelegd wordt van het publiek dat altijd, al dan niet aan de toog achteraf, het laatste woord krijgt in de commentaar die het geeft.

Op dat vlak voel je je dan als ervaren cultuurcriticus met 16 jaar op de teller, goed voor zo’n 200 reviews per jaar, in een rol gestoken worden van opper-revisor of zo. En mijn eindverdict is simpel. Met De Revisor overstijgt Compagnie Schmaltz zich en bij uitbreiding het amateurtheater.

Deze voorstelling kan zich namelijk moeiteloos meten met het werk van Toneelspelersgezelschap STAN, De HOE en Comp. Marius en dat is - laten we daarover duidelijk zijn - bovenal een gezamenlijke verdienste.

< Bert Hertogs >

Credits:

Een voorstelling van en met: Miki Beddeleem - Jo Beddeleem - Dries Cornelissens - Femke De Cnodder - Mieke Martens - Karim Mazarou - Zoé Poreba - Urs Schmit - Tom Slosse - Pauline Struyven - Sofia Talal - Niko Van Menxel - Bart Vandeperre - Filip Vekemans - Kristel Vermeerbergen - Lenah Vijt

Dank aan: Kurt De Meyer(techniek) - Helen Slosse (affichebeeld)

De Revisor speelt nog t.e.m. 30 november 2024 in Studio Carwash, Sergeyselsstraat 42 maar is hopeloos uitverkocht. Je kan je wel registreren op de wachtlijst via schmaltz.be