Recensie Ode aan Rob de Nijs ★★★★

UDO, Gunther Neefs en Maarten Peters brachten in een al maanden hopeloos uitverkochte Koningin Elisabethzaal in Antwerpen samen met Pur Sang, de band die Rob de Nijs meer dan 40 jaar live begeleidde, een prachtige ode aan en een nostalgische trip doorheen het rijke oeuvre van de beste zanger van de lage landen.  

Na ‘Klein lied’, een instrumentale ouverture, was het al meteen aan UDO om de spits af te bijten met ‘Ontmoeting’, naar ‘Could It Be Magic’ van Featherbed. Het zou lang niet de enige cover zijn die de revue passeerde, want een deel van Rob de Nijs’ catalogus is gevuld met covers die volgens hem perfect bij hem pasten. Soms gebruikte hij samen met zijn componist Maarten Peters wel eens een list bij de platenfirma, zo gaf die laatste mee. Toen de twee het album ‘Chansons’ in elkaar staken, wou Rob er absoluut ‘De Schone Slaapster‘ op.

Maar de platenfirma destijds wou dat de zanger enkel de grote bekende chansonniers coverde. Hoewel het lied, de tekst is uiteraard van Belinda Meuldijk, gecomponeerd werd door Maarten Peters, gaf ie een andere naam, een pseudoniem, namelijk Yves Marpelles door aan de auteursmaatschappij zodat men écht dacht bij het label dat Rob een Franstalig nummer (‘La belle au bois dormant’) coverde in 2008. Het zegt veel over de muziekkennis bij platenfirma’s in het algemeen, en eerlijk? De meeste promomanagers die wij kennen, vaak zijn ze een stuk jonger dan ons, praten wij gewoon onder tafel.

In sommige gevallen lijkt het er zelfs gewoon op alsof muziek hen geen bal meer interesseert, maar alleen nog maar de centen. Waar is de tijd dat je hen trouwens tot en met het einde van een show nog in een zaal zag zitten en er een nabespreking achteraf volgde? Inderdaad, die is helemaal voorbij. Wat was het dus heerlijk om horen hoe Maarten Peters en Rob de Nijs er destijds al in slaagden om medewerkers van een platenfirma in hun hemd te zetten. Met wat geluk haalt die anekdote straks ook Malle Babbe de musical want hoe heerlijk is die!

Ode aan Rob de Nijs werd gefilmd en de eerste die de ruwe montage te zien zou krijgen, zou Rob zelf zijn, verzekerde Maarten ons. Want het moet gezegd, ook al was de meester er omwille van de gekende gezondheidsredenen zelf niet bij, dat zelfs deze show pure kwaliteit uitademde toont wat voor een klassenbak Rob de Nijs altijd al was en nog steeds is.  

‘Hulpeloos voor jou’ ging over liefde in al zijn vormen en UDO werd daarvoor piekfijn begeleid door piano, chime, elektrische gitaar, bas, sax, maar liefst 4 strijkers en 3 backings. Maarten Peters vertelde dat Robs zoon Yoshi autistisch is en dat zijn vader begin 2000 mede daarom de jazzrichting in wou gaan met zijn muziek, om gestructureerd spontaan zomaar wat te doen. Het leidde tot ‘De Moeite Waard’ dat Maarten zong samen met Rob die we te zien kregen op het scherm, een opname van zijn afscheidsconcert in de Ziggo Dome. Dat Rob de Nijs de lat altijd hoog gelegd heeft, bewijst ook de opname van die song in de muziekstudio destijds. Niemand minder dan onze eigen Toots Thielemans vroeg ie namelijk om de mondharmonicapartij te spelen.

UDO zette ons op het verkeerde been toen ie een verborgen parel van Rob de Nijs aankondigde en dat de hit ‘Het werd zomer’ bleek. Meeklappen op de basdrum, -zingen en dansen deed het publiek dan weer toen Gunther Neefs verder een blik uptemposongs opende met ‘Zondag’ en ‘Hou me vast’. Eerlijk, we hebben hem dat al zien doen in het Sportpaleis. Hij doet dat fantastisch en krijgt zo in geen tijd het publiek in lichterlaaie, maar verrassend was dat niet voor ons.

‘La chanson des vieux amants’ van Jacques Brel was dat wél. UDO wist dat Rob de Nijs dat gecoverd heeft met ‘Lied van de oudere minnaars’ en hij gaf ook mee dat Brel brengen ‘ne gevaarlijke’ is, met andere woorden dat ie zich op glad ijs begaf. Maar wat een weergaloze versie bracht de partner van Leen Dendievel hier live. Hiervoor sprak ie de lagere regionen aan van zijn stemregister terwijl ie enkel begeleid werd door bas en de vier strijkers. We durven gewag maken van hét muzikale hoogtepunt van de avond.

Melancholie, afscheid en vrolijkheid met elkaar mengen, Rob de Nijs kon het als geen ander, zei Maarten Peters bij ‘Vanaf vandaag’, een song over afscheid nemen van een dierbare, over het ondraaglijke draaglijk proberen maken. De accordeon met strijkers leken alsof het alleen voor jou gezongen werd. Zo raakte het nummer de kleinste vezel in je lijf. Wauw.

Het eerste deel eindigde feestelijk met een staand publiek dat uit volle borst Gunthers versie van ‘Ik wil je’ meezong en een medley van Maarten Peters die ‘Bo’, ‘Dag Zuster Ursulla’, en ‘Jan Klaassen de trompetter’ aan elkaar reeg. Op dat elan, een mengeling van feest en introspectie ging ook het tweede deel van Ode aan Rob de Nijs verder waarin we ‘Lost Without Your Love’ van Bread aanstippen dat in Robs versie ‘Alleen is maar alleen’ heet naar een vertaling van Benny Neyman. Maarten Peters bracht het deels in parlando wat de melancholie in het nummer dat voornamelijk door toetsen begeleid werd, versterkte.  

Wie aan melancholie én feest in 1 nummer denkt, komt ontegensprekelijk uit bij ‘Malle Babbe’ dat alleen al qua storytelling en verandering van tempo en sfeer een mini-musical op zich is. Niet verwonderlijk dat Robs laatste project met Joop Van den Ende voor MediaLane Theater dat binnenkort in première gaat, een musical over zijn grote hits, zijn affaires en grote liefde die titel heeft meegekregen. Het feit dat Ode aan Rob de Nijs in een mum van tijd uitverkocht geraakte en Malle Babbe de musical al meer dan 100.000 kaartjes verkocht heeft, toont aan dat Vlaanderen en Nederland nog steeds willen proeven van Robs rijkgevulde carrière.

Dat House of Entertainment ons helemaal op de achterste rij van de parterre van de Koningin Elisabethzaal een plekje had bezorgd bij ‘Ode aan Rob de Nijs’ vonden we zelfs bijzonder treffend, zeker toen Gunther Neefs ‘En jij moet achteraan in het donker ergens staan, zoals het hoort.’ uit die hit zong en naar onze richting wees.

Uiteindelijk zijn journalisten in zekere zin ook sekswerkers, met dat verschil dat wij de hersenen van mensen trachten te penetreren, hun gevoelens en gedachten versterken dan wel hen tot andere inzichten proberen te laten komen. Nadat we enkele straten afschuimend, het dievenspoor volgend thuis geraakten, stelden we vast dat we helemaal voldaan waren na een heerlijke avond die ons danig in vervoering gebracht had, een avond die ons met ‘Alles wat ademt’ via een vredesboodschap terug de wereld instuurde maar uiteindelijk het laatste gezongen woord aan Rob zelf gaf met het zeer breekbare ‘Niet voor het laatst’ begeleid door toetsen en strijkers.

< Bert Hertogs >

De setlist:

Deel 1:

Klein Lied (ouverture) Instrumentaal
Ontmoeting - UDO
Hulpeloos voor Jou - UDO
De Moeite Waard - Maarten Peters & Rob de Nijs (video)
Zet een Kaars voor je Raam Vannacht - Maarten Peters
Zonder Jou - UDO
Het Werd Zomer - UDO
Zondag/Hou Me Vast – Gunther Neefs
Lied van de Oudere Minnaars  - UDO
Vanaf Vandaag - Maarten Peters
Ik wil je – Gunther Neefs
Bo/Dag Zuster Ursulla/Jan Klaassen de trompetter - Maarten Peters

Deel 2:
Nog steeds geen Rock & Roll - Rob de Nijs (video)
De Schone Slaapster - Maarten Peters (Yves Marpelles)
Hamelen /Hén Speelman/De Pieper - Maarten Peters
Nooit Meer Stil - Christan
Foto van Vroeger - Rob de Nijs (video)
Alleen is maar Alleen - Maarten Peters
Banger Hart - Gunther  Neefs
Malle Babbe - Gunther Neefs
Alles wat Ademt - Maarten Peters/Gunther Neefs
Niet voor het Laatst – Rob de Nijs (video)