Cd recensie: Depeche Mode: Sound of the Universe

Dave Gahan, Martin Gore en Andrew Fletcher van Depeche Mode touren de wereld rond. Gahan werd opgenomen in het ziekenhuis voor een ernstige buikgriep. Al vroeg in de tour moesten heel wat optredens gecancelled worden. In het weekend van 30 mei staan ze als alles goed gaat op Pinkpop in Nederland. Op 20 juni doen ze de wei van TW Classic aan.

Reden voor deze wereldtour is hun nieuwe plaat “Sounds of the Universe”. Die sluit naadloos aan met het format waarmee de groep al in de jaren ’80 bekend werd. Synthesizerbeats domineren ook deze plaat. Maar wat opvalt, is dat de heren het behoorlijk rustig houden. De meeste nummers hebben een mid tempo. Dat maakt de plaat aangenaam om naar te luisteren. Iets dansbaars staat er echter niet op.

De plaat klinkt ontzettend ‘80s. Denk de stem van Gahan weg, en je hebt zelfs nog interessante synthesizernummers die zo op de “Synthesizer Greatest” TV CD’s die we destijds kochten, geplaatst kunnen worden. Een nummer, het korte Spacewalker is trouwens een instrumental. Helemaal achter “Corrupt” staat trouwens nog zo’n nummer van een halve minuut.

Maar buiten die twee nummers is het vooral Gahans stem die het grootste deel van de kleur die dit album meekreeg, bepaalt.

Seks en macht zijn enkele thema’s die voorkomen op de plaat. Corrupt, de afsluiter combineert ze allebei. In de aanstekelijke opener “In chains” gaat het over verleiding. Martin Gore schreef dit nummer over een vrouw die weet wat verleiden is. De man is onderdanig.

“Er is iets chemisch mis met me” zingt Graham tijdens “Wrong”. Een nummer waar alles, met een vleug cynisme, fout lijkt te zijn gegaan. Meesterlijk is hoe de groep liefde beschrijft in Fragile Tension”. Een prachtnummer. Ook “Peace” is dat, een nummer waarin Dave Gahan zingt dat hij zijn bitterheid laat voor wat die was. Al het goede in hem wil hij uitstralen naar de rest van de wereld. Als engagement kan dat tellen.

Tenslotte mogen we ook niet vergeten te vermelden dat Anton Corbijn het ontwerp voor de hoes maakte.

Onze favorieten: In Chains, Fragile Tension en Peace

< Bert Hertogs > voor musicnews.be