Cd recensie JJ Cale: Roll on

Blues, rockabilly, country en jazz weet JJ Cale bij elkaar te brengen in wat we ook de Tulsa sound mogen noemen.

Ondertussen is hij aan zijn 26ste album toe (verzamelaars inbegrepen). Meer dan ooit bewijst hij dat hij een sterk singer-songwriter is. Al kennen vele muziekliefhebbers zijn nummers eerder zoals ze door anderen werden geïnterpreteerd. After Midnight en Cocaine kennen velen wellicht in de versie van Eric Clapton. Maar het is wel degelijk JJ Cale die achter deze nummers schuilgaat.

Cale klinkt authenthieker dan ooit op zijn jongste “Roll on”, wellicht heeft zijn diepe ietwat schorre stem daarmee te maken. Die stem-hoewel ze ondertussen al 70 jaar meegaat- is nog steeds behoorlijk sterk. Maar het zijn vooral gitaren, mandoline, drum en piano die een onberispelijk muzikale warme gloed uitstralen. Iets minder geslaagd vinden we de nummers waar elektronica aan te pas komen zoals bij “Fonda Lina” en “Where the sun don’t shine”. Die keuze maakt de nummers een beetje gedateerd klinken. Liefst houden we dus van pure songs met enkele basisinstrumenten. We zijn een heerlijke luisterplaat rijker. Op het swingende Roll On speelde Eric Clapton zelf trouwens de gitaar in.

< Bert Hertogs > voor musicnews.be

Onze favorieten: Former me, Old Friend, Sherry street en Roll on