Cd recensie: Kaiser Chiefs: Off with their heads

Kaiser Chiefs zijn al toe aan hun derde album en hadden met “Off with their heads” de niet zo heel zware taak om de voorganger “Yours truly angry mob” te overtreffen. Hun debuutalbum “ Employement” katapulteerde dit jolige vijftal naar de absolute sterrenhemel en daar zijn ze nooit meer weggeraakt. Ze fonkelen ondertussen al meer dan drie jaar en laten honderduizend enthousiaste jongelingen over de hele wereld meekelen met hun aanstekelijke pop- & rocksongs.

Met “Off with their heads” herwinnen ze aan Employement-kracht. “Spanish Metal” rukt meteen met een hele cavalerie uw huiskamer binnen, om daar in goeie oude stijl meteen de boel bij u kort en klein om te slaan. Het nummer gaat er lichtjes over met dat keyboardriedeltje, maar werkt toch aanstekelijk zoals een goeie Chiefs-song dat hoort te doen. Om de woedende oorlog gaande te houden wordt meteen voor het volgende offensief gezorgd met “Never Miss A Beat”, een song die bijgevoegd worden kan worden in het lijstje van “Ruby”, “I Predict a Riot” en “Everyday I love you less and less” oftewel stadionmeezingers. Het neemt in een moeite ook meteen de “luie jeugd” op de korrel. Een sociaal bewogen song als het ware. “Like it too much” begint drammerig maar bereikt geen echt hoogtepunt waar het nochtans de hele tijd naar toe lijkt te bouwen.

Off with their heads laat Ricky Wilson heel erg naar voor treden, wat geen slechte zaak is, want zijn stem maakt toch voor een groot deel de Kaiser Chiefs tot wat ze zijn. Bovendien is hij het die live het boeltje op gang trekt en houdt, dus waarom dat niet op plaat ook doen? Het komt de echte feestnummertjes als “You Want History”, “Can’t Say What I Mean” en “Good Days Bad Days” alleen maar ten goede.

“Tomato in The Rain”, heerlijke titel overigens, laat de plaat net als “Like it Too Much” iets in gas terugnemen om er daarna weer goed in te vliegen met “Half the Truth”.

Het eindoffensief wordt ingezet met een “Always happens like that”, een vrolijke, Beatles-achtige song die de zingende hulp krijgt van die andere Britse ster aan de hemel Lily Allen. Het werkt aanstekelijk en laat je van links naar recht schuifelen, je buurman of –vrouw zachtjes met het achterwerk aantikkend.

Het absolute topnummer is meteen de afsluiter van het album “Remember You’re A Girl”. Ook dit ruikt ergens vaag naar een Beatles-song, maar met een Kaiser Chiefst-inslag. Het is rustiger en misschien een beetje atypisch maar geen beter nummer om mee af te zwaaien.

“Off with their heads” haalt nog steeds het niveau van “Employement” niet maar is een verdienstelijke plaat die enkele festivalmeezingers zal opleveren.

< Tine Maesen > voor musicnews.be