Cd recensie: Miley Cyrus: Breakout

Straks wordt ze 16, Miley Cyrus, op 23 november 2008 is het zover. Op haar vijftiende heeft ze al een full album uit met daarop tiener pop-rock. Dat kan niet anders dan een Idoolsterretje zijn of een dochter van, dachten we. En kijk, na wat opzoekwerk blijkt Cyrus de dochter te zijn van Billy Ray. Die man werd bekend met Achy Brakey Heart, zijn grootste hit. Maar ze is niet alleen dochter van, haar peettante is Dolly Parton. Sja, dan gaan deuren al ietsjes makkelijker open.

Cyrus vertolkt ook het hoofdpersonage in de tv-serie Hannah Montana. Ondertussen is ze aan haar tweede album toe onder haar eigen naam en heeft ze twee soundtracks ingezongen van de tv serie. Drie nummer 1 hits scoorde ze in de VS , haar jongste in het rijtje is “Breakout” de titelsong uit haar album.

Met “Breakout” zou ze wel eens potten kunnen breken in ons land. Cyrus toont namelijk dat ze talent in overvloed heeft. “Breakout” weet qua thema moeiteloos heel wat tieners te bereiken. In het stevige pop-rocknummer zingt ze dat de tijd zo traag gaat op school. Heerlijk is het om te horen wanneer ze in “7 things” zingt waarom ze haar ex-vriendje haat. Een stevig nummer, dat zowel qua tekst als qua arrangement zelfs een twintiger als ik kon bekoren. Knap.

Cindy Laupers “Girls just want to have fun” covert ze ook op een stevige manier. Een sterke cover zet ze neer omdat het arrangement met violen een ontzettende dynamiek geeft aan het nummer. Met andere woorden het wordt niet gewoon gecoverd, er wordt ook iets aan toegevoegd en geeft deze cover dus een meerwaarde. Halfweg horen we een sterk instrumentaal intermezzo van de gitaren. We konden deze versie dus best wel pruimen.

Nog zo’n stevig nummer is ‘Fly on the wall’ waar een vergelijking met Britney Spears niet ver weg is. Al hopen we dat Cyrus’ privéleven niet dezelfde kant opgaat als dat van Spears. Een album voor tieners, betekent ook kleffe ballads. En jawel, die staan er ook op. Tenenkrullend voor al wie al lang van de schoolbanken is, maar we kunnen ons inbeelden dat tieners “Bottom of the ocean” , “These four walls” en “Goodbye” geweldig vinden. Wij vinden vooral de eerste twee de mindere nummers. Als we dan toch een ballad moeten kiezen die we geslaagd vinden dan is het “Goodbye” omwille van het arrangement dat rustig begint en een mooie opbouw kent. Maar al bij al houden we liever van de rockkant van Miley Cyrus. Zoals bij “Wake up America” waar ze bijvoorbeeld het thema “Global warming” aankaart.

Binnen het segment tiener pop-rock is dit een sterk album. Als u op zoek bent naar een cd voor uw tienerdochter van 11, dan is dit wellicht iets voor haar.

< Bert Hertogs > voor musicnews.be