Cd recensie Stan Van Samang: Take it from me

23 Januari 2009 verschijnt het nieuwe album van Stan Van Samang. Altijd een moeilijk en spannend moment. De verwachtingen zijn immers hooggespannen. Met zijn tweede studioalbum moet Van Samang immers bevestigen. Vraag is of hij dat doet met “Take it from me”.

Zelf legt hij de druk nog wat hoger. Van Samang zou voluit willen gaan voor zijn zangcarrière. Hij werd gehypet toen hij de eerste editie van Steracteur Sterartiest won. Ondertussen zijn we al aan de derde op de openbare omroep. Voor tv-normen is het dus een eeuwigheid geleden dat Van Samang dat liedjesprogramma won. Zo gaat het helaas ook met hypes. Marketinggewijs is het het slechtste dat je kan overkomen als mens, artiest of zanger. Elk marketingproduct heeft immers een levensloop. Probleem is dat bij gehypete producten als de zangcarrière van Van Samang, de levensloop veel korter is. Kortom: overexposure zorgt dat mensen je al snel beu geraken.

De cijfers liegen er niet om. “This time” opent het nieuwe album. Het verscheen als single half november vorig jaar en bleef welgeteld 2 weken in de charts. Hoogste positie: 43. Pijnlijk voor een single die het nieuwe album moest aankondigen...

Vaststelling 2: zowat alle liedjes lijken op elkaar. Er zit teveel format in en te weinig ziel. Light, zo zijn ze allemaal. Ze blijven nooit op de maag liggen, maar zijn ook even snel uit je oren als ze erin gekomen zijn. Achteraf vraag je je dan ook af naar wat je hebt zitten luisteren. De liedjes storen niet, als je naar ze luistert. Maar ze blijven niet hangen. En daar scheelt het ‘m.

Van Samang wil scoren op podia en op de radio. We zijn ervan overtuigd dat heel wat van zijn songs radiopotentieel hebben en ook door hitstations en familiezenders gedraaid gaan worden. Maar op podia? Daarvoor vrezen we dat deze plaat niet geschreven is. Behoorlijk wat rustige nummers staan er in. Breeze bijvoorbeeld, lijkt zachtjes weg te waaien in je oren. Op het einde konden we de piano- en gitaarintermezzo smaken. Maar de zanglijn boeide ons minder. Ook op “caught in the middle” luisteren we eerder naar wat de piano doet in het refrein dan naar de zanglijn.

Vreemd is het toch: stanvansamang.com claimt 2 miljoen bezoekers te hebben. Ondertussen zijn tickets voor zijn optreden in de Lotto Arena in Antwerpen al bijna een jaar te koop en nog steeds geraakt die zaal niet vol. Een zaal waar zo’n zesduizend man in kan... Hebben zijn fans dan echt geen geld om naar een optreden van hem te gaan, of zo?

Terug naar de cd dan. We zijn bij “I didn’t know” aanbeland. Een behoorlijk drammerig nummer dat het misschien wel ‘ns goed kan doen tijdens een live optreden. Het wordt, na het geflopte “This time” de tweede single uit dit album. “Second hard life” begint stevig met “o ho’-s en stevig gitaarwerk. Maar wanneer Van Samang de eerste strofe inzet, lijkt de song wel stil te vallen.

Opnieuw een rustige ballade op akoestische gitaar. In “Simple life” spreekt van Samang zijn kopstem aan. Samen met “Some of us”, een duet dat hij met de Amerikaanse BJ Scott zingt en waar beide stemmen perfect blenden, zijn dit de enige twee nummers die ons ietwat konden overtuigen. Een nogal mager resultaat.

Misschien heeft Van Samang wel een “Brand new start” nodig zoals hij zelf zingt en mag hij eens een plaat met weerhaakjes maken in plaats van alweer een gladde plaat af te leveren…

< Bert Hertogs > voor musicnews.be

Tracklist:

1. This Time
2. Maybe Today
3. Breeze
4. I Didn‘t Know
5. Simple Life
6. Brand New Start
7. Love Is
8. Invisible
9. Some Of Us
10.Second Hard Life
11.Caught In The Middle
12.Take It From Me
13.Break It All Down (enkel via iTunes)