Cd recensie Amika: Amika

Amika heeft zijn eerste album klaar. Voor wie net als wij, nog nauwelijks kinderprogramma’s bekijken: het verhaal gaat over Merel (Moora Vander Veeken) die gek is op Amika, een paard dat al meteen tijdens het eerste nummer op het schijfje bezongen wordt. Opvallend is dat Moora Vander Veeken’s stem wat nasaal en dof klinkt. Heeft ze dit album met een verkoudheid moeten inzingen?

Het albumboekje bevat op de linkerpagina’s de teksten van de liedjes. Op de rechterpagina is er plek voor een vriendenpagina. Slim bekeken, zo wordt het een soort Klasgenootjesboekje. Ook in digitale tijdperken blijven kinderen dat soort boekjes bijhouden. Al is er maar plek voor 10 vriendjes: de kids zullen dus selectief moeten zijn in hun keuze wie erin mag. “Het is zomer” is wat op country-invloeden geïnspireerd. Maar in de hoge noten klinkt Vander Veeken behoorlijk hol, alsof ze in een grote fles zat te zingen.

De overgang naar de pop-rock in “Jij bent van mij” door Niels Destadsbader (Olivier) komt behoorlijk abrupt. De jongeman deed ook al mee met Spring, en dat is eraan te horen. Zijn stem komt een stuk beter over, wat maakt dat al zijn nummers beter weten te overtuigen. Al zijn zijn nummers dingen die ook onder het “Spring”- merk hadden gelanceerd kunnen worden. Maar dat is, zoals bekend, niet meer mogelijk want net zoals Big en Betsy op stal gezet. “Jij bent van mij” is een nummer volgens het boekje. Weinig verrassend qua opbouw, maar het scoort wel.

“Wie” heeft een fijn refrein, voornamelijk begeleid door piano. Het nummer begint er ook mee, maar de strofes zijn muzikaal minder interessant, wegens behoorlijk vlak voor het aantal woorden die gezongen moeten worden per zin. Dan is “Hey hey Amika” in zijn geheel een stuk sterker.

“Dit is de wereld” van Destadsbader wel een stuk swingender, met groovy koperblazers, drum en synths. Onze persoonlijke favoriet op het album. Ook de ballad “Zij is de liefde” weet te overtuigen. Ook dit nummer volgt gekende stramienen en bloeit halverwege open. Een meisje vergelijken met de liefde en de zon. We hebben het al eens gehad bij Bart Van Den Bossche. Qua thematiek niets nieuws onder de zon dus.

Het “hoempapa”-gehalte van “Feestbeest” is ontzettend groot. Qua begeleiding lijkt dit nummer nergens op. De beats en het ritme worden in galop opgedreven in “Op en neer” en daardoor vergaloppeert het nummer zich ook.

Het eerste Amika-album is dus een te grote mengelmoes van nummers die bij Spring zouden kunnen passen, countryachtige dingen, ballads en nummers met een beat. Het album komt ons dus te heterogeen over. Studio 100 kan echt wel beter dan dit.

< Bert Hertogs > voor musicnews.be

Onze favorieten:

Jij bent van mij, Dit is de wereld, Zij is de liefde
En als we dan toch echt een nummer van Merel moeten aanduiden: “Wie” of “Hey hey Amika“