Recensie Alicia Keys - As I am Tour

Ze moet ondertussen de meest gehypete artieste van de laatste jaren zijn. Alicia Keys heeft niet minder dan 11 Grammy Awards, 11 Billboard Awards en 3 American Music Awards op haar kast staan. Het wil echter niet zeggen dat deze 28-jarige R&B/Soul-liedjesschrijfster ook een sterk concert kan neerzetten. Want dat deed ze- wat mij betreft- alvast niet gisteren.

In 2004 zag ik haar al op de wei in Werchter tijdens TW Classic. Ze kwam toen op met veel bombast. Ik herinner me een show die oer-Amerikaans was, en er zwaar over ging. Vaak hebben R&B- en soulconcerten dat. De frontzanger(es) gaat dan sowieso in duel met de backing vocals, wat leidt tot een spelletje 'ik kan hoger zingen dan jij'. Dat ondertussen de geluidsinstallatie staat te schreeuwen om een lagere frequentie van tonen, deert hen niet. Blijven gaan, tot op zijn minst het gehoor begint te schreeuwen om rust. Ook in 2004 zag ik een Alicia Keys rennen achter haar piano bij het tweede nummer. Maar ze was te laat, de piano speelde al, terwijl zij er nog niet aan zat. Pijnlijk. Stond dat op tape, of was de echte pianist op dat moment de man aan de synthesizer? Ik wist het niet. Vandaar ook mijn missie in het Sportpaleis: uitvlooien wie er nu wanneer piano speelt.

Ik ga me weer absoluut niet populair maken, maar het is dus niet Alicia Keys die heel de tijd piano speelt. Dat viel vooral op tijdens het voorlaatste nummer 'No one'. Keys begint met piano spelen, en iets later gaat ze richting publiek, dat niets merkt want ze joelen haar wereldhit mee. Op dat moment blijft de piano lustig doorspelen terwijl zij er niet aan zit. Wie speelt dan wel? Wel, toen ik de handen bekeek van de toetsenist aan de synthesizer, leek het duidelijk dat hij het was. Maar de band gebruikt ook samples op tape. Want in het nummer 'No one' zit naast de piano ook een streepje synthesizer, en dat kon niet door hem tegelijk gespeeld worden. M.a.w. niet alles was live, net zoals in 2004 en dat is behoorlijk triestig voor een artieste die zelf haar nummers (naar het schijnt) schrijft. Een echte muzikant neemt dat soort keuzes niet. Alicia is dus niet meer of niet minder dan een zoveelste marketingproduct waarvan we moeten geloven dat ze 'echt' is. Maar wat is 'echt' in de showbusiness?

R&B- en soulconcerten in het algemeen zijn pokke saai. Dat komt omdat de 'beats per minute' die de zaal worden ingestuurd altijd dezelfde zijn. Er wordt niet echt aan een snel tempo gespeeld. De meeste nummers zijn midtempo of slow. Zulke concerten zitten dus sowieso met een probleem om de aandacht van het publiek te houden. Dat kan met showelementen (een groot videoscherm, dansers, een opengaand stuk decor waaruit Alica tevoorschijn kwam in tegenlicht en met veel rook, een stuk podium een verdieping hoger waar Alicia met een lift naartoe geraakte,enz.). Maar die truken blijven niet eindeloos werken. Zeker niet als je er een show van 2 uur mee moet overbruggen.

Keys' band besloot om vaart te zetten achter het concert. Het ene nummer eindigde daar waar een nieuw nummer startte. Een goede keuze. Want als men steeds alles zou laten stilvallen zou de aandacht helemaal verslappen.

Het probleem dus met Alicia Keys is dat ze fijne liedjes heeft die aangenaam zijn om te beluisteren thuis in de zetel bij een haardvuurtje met zijn tweetjes. Maar om ze nu live te zien in een mega concertzaal als het Sportpaleis, nee bedankt. De intimiteit gaat meteen verloren. Ook zo gisteren.

Tijdens het eerste halfuur hoorden we een 'Lady Marmelade' die uiteraard uitdraaide in een spelletje 'om ter hoogst zingen' tussen Keys en haar backings. Zoveel bombast, zo erover, dat het nummer helemaal werd weggeblazen. Het ergerde me meteen. Ook de filmpjes die oer-Amerikaans en alweer zo betuttelend en klef waren, ergerden me.

Keys hield ook haar beste nummers tot het laatst. Ze sloot af met 'Falling', 'No one' en 'If I ain't got you'. Het publiek- dat vooral uit jonge meisjes bestond (tieners en jonge 20ers)- ging vooral uit de bol tijdens haar enige wereldhit 'No one'. Voor de rest bleef het een vrij rustige Woman's night. Ik had niets anders verwacht...

Op dinsdag 28 oktober 2008 wil ze die night nog eens overdoen.

< Bert Hertogs>