Cd recensie Muse: The Resistance

Rockband gemengd met klassieke invloeden, daar staat Muse voor. Ook op The Resistance.

“Ze zullen ons niet controleren, ons dwingen. Ze zullen stoppen om ons te degraderen” klinkt het strijdlustig in de opener “Uprising” (opstand). Vette Drums en synths spelen op een stevig tempo. “Resistance” begint tamelijk mysterieus en filmisch. Piano neemt de hoofdpartij over en geeft deze rol op zijn beurt door aan drums en gitaren. Het nummer gaat over liefde die het niet zal begeven in het verzet. “Ik wil je verborgen verlangens in je hart bevredigen” zingt Muse in Undisclosed desires.

In “United States of Eurasia” vraagt Muse zich af hoe oorlogen begonnen zijn. Deze kunnen niet gewonnen worden. The United States of Eurasia is volgens hen dé oplossing die er binnenkort zal aankomen. Muzikaal horen we zowel Westerse als Oosterse klanken door elkaar. Opvallend is dat het nummer overvloeit in een stukje Nocturne van Chopin. We horen ook enkele spelende kinderen op de achtergrond. Dan komen de strijkers er bij. “Collateral damage” doet dit rustige stuk verstoren met geluiden van straaljagers. Logisch gevolg is “Guiding light” dat over verlies gaat en een stevige partij kent voor elektrische gitaar kent. Dit nummer gaat het live zeer goed doen, voorspellen we. Met een kerkorgel start “Unnatural selection” waar de band op zoek gaat naar de waarheid. Al snel gaat het orgel over in een puur rocknummer met gitaren, drum en een micro-effect op de stem van Matthew Bellamy. MK Ultra bevestigt het verlies van de opstandigen. “I belong to you” is wellicht het minst Museachtige nummer op deze plaat. Voornamelijk piano begeleidt het nummer dat verder overgaat in het Franstalige “Mon coeur ’s ouvre a ta voix” waar Bellamy op zoek gaat tederheid. In het nummer stak de groep ook een stukje Samson en Dalila van Saint- Saëns. Let u ook op de klarinetpartij naar het einde toe.

In de moderne symfonie met strijkers, gitaren en drum die dan volgt, moet opnieuw op zoek gegaan worden naar de eigen identiteit om te eindigen bij het besef dat men opnieuw kan beginnen, en dat het de laatste kans is om zichzelf eerst te vergeven. Qua verhaal klopt dit album van Muse dus als een bus, zowel muzikaal als qua tekst. Nummers vloeien in elkaar over. Muse lijkt hiermee een soundtrack geschreven te hebben van een film die niet uitgebracht werd. De arrangementen zijn zeer verzorgd. Knappe plaat.

< Bert Hertogs > voor musicnews.be

Onze favorieten: Uprising, United States of Eurasia, I belong to you, Exogenesis