Cd recensie The Greatest Day: Take That present The Circus Live at Wembley

Meer dan een miljoen mensen zagen Gary Barlow, Mark Owen, Howard Donald en Jason Orange ofwel Take That zonder Robbie Williams tijdens hun jongste “The Circus” –tour. In juli stonden ze in het Wembley Stadion in Londen. Van dat laatste optreden werden live opnames gemaakt die op cd 1 staan. Het tweede schijfje is een registratie van hun akoestisch optreden in de Abbey Road Studios.

Met vier magistrale akkoorden, vangt het live concert aan. Net als vroeger bij het theater. Daar klopte een man 4 keer op het podium om de aandacht te vestigen op het spektakel. Meteen zetten de 4 heren “Greatest day” in waarna “Hello” volgt. Nog steeds zijn ze “the real thing”. “Pray” krijgt moeiteloos het publiek aan het meeklappen en “Back for good”, voornamelijk begeleid door klassieke gitaar, is een eerste fel meegezongen moment. “Whatever I said whatever I did I didn‘t mean it. I just want you back for good” het blijft aanstekelijk en is ondertussen in het collectieve geheugen gegrift. Het op “The Circus” uitgebrachte Shine herwerkten ze ondertussen voor Lily Allen tot de ballad “Who’d have known”.

Van het begin tot het einde spat de energie van het publiek van dit schijfje. Dit doet hunkeren om de heren eens live aan het werk te kunnen zien in ons landje. Toegegeven, in de jaren ’90 liepen we er langs geen kanten warm van. Alle tienermeiden legden hun focus op hen, en niet op hun mannelijke leeftijdsgenoten. En van die massahysterie bij meisjes verstond wellicht geen enkele mannelijke puber iets, wij zeker niet. Nu weten we wel beter, binnen dit genre, is Take That gewoon absolute top.

Jammer dan ook dat deze live cd niet het integrale optreden weergeeft. A Million Love Songs, Could It Be Magic, Wooden Boat, de medley Do What U Like, Promises, It Only Takes a Minute en Take That and Party werden niet opgenomen op dit schijfje.

De tweede cd is “The Circus” maar dan elk nummer in 1 track ingespeeld en anders gearrangeerd. Dat werkt voor heel wat nummers, maar soms ook niet. “How did it come to this”, klinkt hier wat drammerig. Maar “Greatest day” kent dan weer een knappe opbouw.

Vanuit handgeklap starten de heren met “Up all night”, waar voornamelijk gitaren en bas doorklinken. Tijdens “The Circus” horen we voornamelijk piano en strijkers. Een one take opname betekent dat er ook foutjes op het album te horen zijn. Tijdens dit nummer gaat de zang af en toe de mist in. Maar dat heeft hier ook zijn charmes. Weinig groepen die dat trouwens durven zo’n opname in 1 take.

Conclusie is simpel: een sterke dubbelaar.

< Bert Hertogs > voor musicnews.be