Recensie Het Belgian Swingjazz Orchestra

Het Belgian Swingjazz Orchestra olv Johan Vandendriessche bracht in de Roma Belgische jazz uit de jaren 27-57. Sommige nummers herarrangeerde het gezelschap. Maar andere zoals Distraction van Ivon De Bie en Harlem Jam van Jean Delahaut werden minutieus volgens wat er op het originele blad papier stond, gebracht.

Heel wat gepensioneerden onder het publiek, die naar ons aanvoelen maar in beperkte mate nummers herkenden. Wat wil je, de meeste mensen die tiener waren tussen de twee Wereldoorlogen krijg je al lang niet meer naar een concertzaal. Als je er nog vindt, kan je best in een rusthuis zoeken. “Da’s het eerste nummerke dak ken” horen we een gepensioneerde dame achter ons zeggen wanneer “Harlem swing” van Gus Viseur & Django Reinhardt gebracht wordt. Vandendriessche leidde elk nummer in door het historisch te plaatsen, door wat summiere info over de componist mee te geven. Maar soms verloor hij zichzelf daarin door al te veel termen uit de muziekleer boven te halen zoals het woord “chromatisch”. De Roma hoorde het in Keulen donderen.

Gus Deloof & Fud Candrix’ “En balayant le parquet” inspireerde hen om een niet gezongen versie te brengen zoals het in de jaren ’30 geklonken kon hebben. Later in deel twee volgde een herinterpretatie van het werk in een cooljazz en zelfs freejazz/avant garde jasje gestoken.

Ontdekkingen die we deden waren onder andere het antwoord van de jazz op de rock ’n roll die de kop begon op te steken in de jaren ’50. Frank Engelen schreef “Nameless boogie” waar onder andere in de pianopartij referenties liggen die aan de tijd van Elvis deden denken. Ook Stan Brenders, ooit nog orkestleider van het NIR, de toenmalige VRT in de jaren ’30 zette met “I envy” mee de bakens uit van de Europese jazz. In de jaren ’50 kreeg die compositie even wat extra erkenning in een versie van Nat King Cole.

Soms kon de inspiratie voor een nummer ook bij een kinderliedje liggen. De melodie van “Saint Nicolas, Patron des écoliers” kan je horen in een compositie van Peter Packay onder andere. “Black heaven” bracht het gezelschap een tweede keer als bis. Het nummer kent zowat voor elk instrument, klarinet, bas, drum, trompet, sax en piano een solomoment.

Zeer degelijk optreden, al hoefde de lawine aan info tussendoor wat ons betreft niet altijd. En laten we eerlijk zijn, die zang tijdens afsluiter “Vous avez un beau chapeau madame” zat niet echt lekker. Schoenmaker blijf bij uw leest.

< Bert Hertogs >

De setlist:

Deel 1:

1. Vladivostok (David Bee & Peter Packay)
2. High tension (David Bee)
3. Black Heaven (David Bee)
4. Hot Bricks (Peter Packay)
5. Song for the cats (Peter Packay)
6. Bouncin’ around (Gus Deloof)
7. En balayant le parquet (Gus Deloof & Fud Candrix)
8. Harlem swing ( Gus Viseur & Django Reinhardt)
9. Jazz in the rain ( Peter Packay)

Deel 2:

1. Distraction (Ivon De Bie)
2. Harlem Jam ( Jean Delahaut)
3. Cocktail Boogie (Jean Delahaut)
4. Badinage ( Frank Engelen)
5. Nameless boogie ( Frank Engelen)
6. Sweeping the floor (Gus Deloof & Fud Candrix)
7. Bar-rock (Robert De Kers)
8. Sweeping the floor (Gus Deloof & Fud Candrix)
9. I envy (Stan Brenders)
10. Vous avez un beau chapeau madame (Ray Noble & Django Reinhardt)

Bis:

1. Black Heaven (David Bee)