Cd recensie Asimov: Phantoms

Eerlijk is eerlijk. We hadden nog nooit van Asimov gehoord. Deze band uit Dendermonde is toch niet aan zijn proefstuk toe. Hun nieuwe album heet Phantoms en volgt hun debuutalbum uit 2006 op. Ze stonden ook al op het podium van Suikerrock en Marktrock.

Phantoms is een heerlijke plaat geworden die ons van begin tot einde kan boeien. Asimov vult hun gitaarsectie aan met synthesizer en elektronica en vindt hier een perfect evenwicht in terug. Phantoms klinkt daarom fris en professioneel.

Black Polaroid is zo catchy dat het nog enige uren in ons hoofd nazinderde. Nightflight doet ons dan weer met momenten aan Zoot Woman denken.

De intro van Officer is dreigend en laat de luisteraar aan de lippen van zanger Pieter DP hangen die met zijn hijgende stem het nummer uit dit album tilt.

De plaat klinkt compleet en mooi afgewerkt en bij het beluisteren, wordt onze honger genoeg opgewekt om deze band eens live aan het werk te zien.

Phantoms is een hoogst aangenaam album van een band die we verder in het oog zullen houden. Hoogtepunten waren voor ons de volledige plaat, maar in het bijzonder Black Polaroid en Officer.

< Nathalie Charlier >

Tracklisting

1.       White of the Eyes

2.       Black Polaroid

3.       Interiors

4.       Collider

5.       Nightflight

6.       All Secrets (buts this one)

7.       Echoes to Come

8.       Officer

9.       Reflections

10.   Evolver

11.   Bring out the Sun