Recensie Circus Ronaldo: Circenses

Circenses heet Circus Ronaldo’s jongste voorstelling die acteren combineert met circustechnieken. Bij aankomst wordt het publiek al meteen opgedeeld. De ene helft maakt de circusvoorstelling frontstage mee. De andere helft ziet wat er tijdens en tussen de verschillende acts achter de schermen gebeurt. En dat blijkt niet altijd rozengeur en maneschijn te zijn.

Wij startten met de circusvoorstelling. En die begon wat bizar. “5 Minuten” deed een artiest meermaals teken eer er zou begonnen worden. Wij konden dus wachten terwijl aan de andere kant er al het een en ander te beleven viel. Lachsalvo’s hoorden we, wat ons danig deed verlangen om te weten te komen wat de rest van het publiek te zien kreeg. Misschien lag immers daar het antwoord waarom wij moesten wachten. Rachel Ponsonby, een celliste speelt op een stoel een nummer, daarna zingt ze er ook bij. Maar na een tijd moet ze ophoepelen voor een vurige act met een felle Nathalie Kuik die vuur spuwt. Danny Ronaldo, in de voorstelling de clown van dienst, draait zijn achterste naar het publiek. Een vlam zal tevoorschijn komen met behulp van een gasfles.

Een ander artiest steekt een zwaard in zijn mond wat bij de jongsten in het publiek tot verbazing leidt. Tot ie met opzet de truc verklapt: we zien nog enkel het handvat van het zwaard, de rest is er ingeschoven. We lijken met echte zwaarden te maken hebben waarvan elk exemplaar een trede is van een ladder. Kuik zal even demonstreren hoe ze ermee een komkommer kan snijden. Daarna stapt ze blootvoets op de eerste trede om zo voetje voor voetje de ladder te beklimmen. We houden ook onze adem in wanneer een steen op haar buik wordt kapotgeslagen, want zagen we boven die navelbuik geen streepje bloed tevoorschijn komen?

Luk D‘Heu wordt in een elektrische stoel gezet en krijgt een gloeilamp in zijn mond die hij zo zal doen branden. Hilarisch is hetgeen wat zich op het einde van de act afspeelt door de man die “onder stroom” staat. Ook backstage zorgt dat voor de nodige onverwachte wisselspanning en hilariteit.

In fel contrast met al die fratsen of de stevige krachtpatsersact van Kuik, staat koorddanseres Kimi Hartmann die over het koord wandelt alsof het iets van niets is. Later gaat ze er ook even op liggen om daarna haar voeten in een fietswiel te steken en zich zo probeert te verplaatsen. Danny Ronaldo is haar assistent en wil duidelijk imponeren. Hij zal na haar act ook even op het koord gaan, maar met grote clownschoenen is dat makkelijker gezegd dan gedaan. Backstage blijkt Kimi de ijdelste van het gezelschap met toch wel een jaloers trekje

Johnny Ronaldo is de cowboy op een paard van de paardenmolen. Hij schiet ballonnen kapot, desnoods twee tegelijkertijd. Al kan dan een paar oude krukken helpen. Danny oefent zijn vingervlugheid door een geweer rond zijn vinger te laten tollen.

Klarinet, trompet en trom begeleiden Kuik die rond haar blote voeten messen in houten planken gooit. Daarna gooit ze die rond poppen en ook enkele bijlen worden ter hand genomen. Tot een Chinese vrijwilliger uit het gezelschap opgevorderd wordt om voor de houten planken te gaan staan. Dan lijkt er plotseling meer aan de hand. Wraak, frustraties en ergernis zitten in het lijf van Kuik en met haar act kan ze zich blijkbaar perfect afreageren.

Wanneer een ogenschijnlijk simpele verdwijntruc in een kist de mist ingaat met Kimi lijken de ergernissen bij het gezelschap zich op te stapelen. Een prachtige act met Kimi Hartmann in een grote kroonluchter waar ze verschillende acrobatische poses in neemt, luidt het einde in van het eerste deel. Een ultiem moment voor Danny Ronaldo om haar te proberen te bereiken. De ladder is niet hoog genoeg, maar met behulp van een wandelstok en het gebogen handvat kan hij zich toch optrekken. Boven in de kroonluchter volgt een schattige én grappige scène tussen de twee. 

Tussen de acts door komen we achter de schermen in het tweede deel te weten hoe de konijn uit de hoed-goocheltruc werkt. Ook flessen in kokers doen verdwijnen, zouden we zelf kunnen nadoen. Goochelen draait nu eenmaal rond de magie en de af- en misleiding van datgene wat het publiek niet ziet of niet verwacht. Heel wat bitser en donkerder gaat het eraantoe backstage. Danny zit constant Pepijn Ronaldo naar voor te schuiven met een nieuwe act. Maar de anderen vinden hem nog niet volleerd. Frustraties en spanningen stapelen zich op. Pepijn waagt zijn kans op de ruïne van botsende ego’s. Aan het publiek om te beslissen of hij al klaar is om de stap van circushulpje naar circusartiest te maken.

Circus Ronaldo weet op een doeltreffende wijze acteren te doen versmelten met circus. De authenticiteit straalt van het begin tot het einde van de voorstelling. Stiekem wilden we tussen de twee toeschouwersgroepen in kunnen gestaan hebben. Want iets in ons zegt en de foto’s van onze fotograaf bewijzen dat ook, dat de andere groep een andere belevenis en misschien wel andere verhaalelementen aangereikt kregen. We hebben er dus het raden naar wat de rest te zien kreeg. Op dat vlak is dit concept slim bekeken, al van de allereerste minuut in de voorstelling werden we “geteased”.

< Bert Hertogs >