Recensie Paco Peña: Flamenco sin Fronteras: fotoverslag

Gitarist Paco Peña liet zich in de Arenberg omringen door een schare topmuzikanten die de flamenco uitademen. Met 3 waren de gitaristen, over hen zat een andere groep die de dansers ritmisch begeleiden op cajon, maracas of de Venezolaanse langwerpige Culo ‘e puya- drums die ons toch behoorlijk Afrikaans aandeden. Klopt blijkbaar ook, want al kent het instrument zijn wortels in Venezuela, toch zou het ook een link met Congo hebben. Het gezelschap liet verschillende soorten flamenco horen. Zo was er onder andere plek voor een Solea, Farucca, Alegrias en Tangos met zijn specifieke ritmes en intensiteiten.

Met een “Sirena” begon het tweede deel. Flamenco staat dan wel voor een vurige gepassioneerde dans, het kan ook qua tempo trager liggen zoals in de aan tango aanleunende “Tientos” bijvoorbeeld. Later liet het gezelschap ook de “Contrapunto”, “Flor de Mayo” en de “Buleria” onder andere zien en horen. Flamencoliefhebbers smulden hiervan. De voorstelling leek ons –hoewel de promotekst iets anders zegt - toch eerder te mikken op een publiek dat zich graag verdiept in de flamencomuziek en dans en zijn verschillende karakteristieken.  

© concertnews.be - Bert Noble

© concertnews.be - Bert Noble

© concertnews.be - Bert Noble


© concertnews.be - Bert Noble


© concertnews.be - Bert Noble


© concertnews.be - Bert Noble


© concertnews.be - Bert Noble


© concertnews.be - Bert Noble


© concertnews.be - Bert Noble