Recensie Balaxy Orchestra

Balaxy Orchestra kende zijn tweede cd-voorstelling. Na die in de Beurschouwburg koos het gezelschap voor de Arenberg. De muzikanten lieten een gobo met de groepsnaam op via een witte profielspot op de zwarte doek achter het podium schijnen. Een slimme oplossing om niet heel de tijd met een doek te moeten rondtouren dat dan telkens moet opgehangen worden.

Zangeres Asunta Mandaglio laat zich omringen door maar liefst 9 muzikanten. 5 Ervan bespelen een koperblaasinstrument. Het hoeft niet gezegd dat trompet, sax, trombone, tuba en sousafoon het feestelijke laken meermaals naar zich mochten toetrekken. Openen deed het orkest met “Matul” om tien uur ’s avonds, gevolgd door het instrumentale “Dudabudabop” waar ook elektrische gitaar en bas wat verder in het nummer mochten doorklinken.

“Balaxy” was gisteren nog op de radio te horen, zo klonk het fier vanuit de groep. Een orgel- en saxsolo wordt geserveerd. En dan volgt het titelnummer van het nieuwe album waarrond dit optreden allemaal draait: “Wilkey may trip”. In 3 hot Turki horen we de trompettist vibrato spelen maar ook hier mag Pieter Thys op orgel even soleren.

Veruit een van de boeiendste nummers is “Cirque Cynique” dat een stevig uptemponummer is dat halfweg in een trage saxballad uitdraait om daarna weer open te bloeien. Groot contrast met “My big blue thing”, een walsje waar we vooraan het publiek zien meewiegen met armen en lichaam. Mandaglio spreekt haar kopstem aan terwijl de kopers subtiel spelen opdat de elektrische gitaar er zachtjes overheen kan glijden. Het nummer vloeit in één beweging over in BoaBoa.

In het funky “Afrique Plastique” mag Roeland Vannoten zijn bas stevig laten doorklinken. Glen Dejonghe mag het uitschreeuwen en tekst voor zijn rekening nemen tijdens “I don’t wanna scream”, een nummer dat hij zelf op sousafoon zal doen versnellen. Balkan meets hiphop, zo lijkt dit wel. Thys mag op elektrische gitaar “Aka tango” inzetten en voor “Drunk in Bulgaria” omgordt ie de marching snare drum met bovenaan een bekken dat een andere muzikant later zal bespelen. Het nummer zelf zou ontstaan zijn toen de band op tour was in Bulgarije. Met “Balkan” sloot de groep het optreden af, maar dat was zonder het publiek gerekend. Die vroeg de band om toegiften. Ruim na elven zat de tweede cd voorstelling van Balaxy Orchestra er in ons land op. Een goed optreden zagen we, dat weliswaar minder afwisselend was dan het voorprogramma. Wat Balaxy Orchestra brengt, is trouwens geen hapklare brok voor een optreden op een vrijdagavond. Zo zagen we een gezin vroegtijdig de zaal verlaten omdat zoon-en dochterlief moeite hadden om de aandacht er bij te houden na een drukke laatste schoolweek voor de krokusvakantie. Ook wij hadden het best moeilijk bij momenten, ook al omdat de hoofdact zo laat (rond tienen) pas op het podium verscheen.

< Bert Hertogs >

De setlist:

1. Matul
2. Dudabudabop
3. Balaxy
4. Wilkey may trip
5. 3 hot Turki
6. Cirque cynique
7. My big blue thing
8. BoaBoa
9. Afrique Plastique
10. I don’t wanna scream
11. Aka Tango
12. Drunk in Bulgaria
13. Balkan