Recensie Spamalot

Al lang aangekondigd en in de media al uitvoerig besproken, zijn koning Arthur en zijn ridders van de ronde tafel eindelijk in de stadsshouwburcht van Antwerpen aangekomen. De verwachtingen waren dan ook erg hoog gespannen voor deze productie van Spamalot. Stany Crets tekende voor de vertaling en de regie. De cast bestond voor het grootste deel uit komische acteurs in plaats van musicalzangers. Het zou hilarisch en absurd worden in de ware traditie van Monty Python. En toch konden we ons tijdens de pauze niet van de indruk ontdoen dat we tijdens het eerste deel  op onze honger bleven zitten en dat de show vooral gedragen werd door de diva van dienst: Ann Van den Broeck. Gelukkig kon het tweede deel wel alle  verwachtingen inlossen en mag Spamalot oprecht een geslaagde, Vlaamse uitvoering genoemd worden van “Monty Python and the Holy Grail”.

Interview met Ann Van den Broeck

Interview met Walter Baele

Interview met Jan Van Looveren

Spamelot is niet zomaar een musical die verhaalt over hoe koning Arthur zijn ridders rond zich verzamelde en vervolgens op zoek ging naar de heilige graal. Het is een parodie op het genre musical waarbij de toeschouwer een aaneenschakeling van clichés krijgt voorgeschoteld die aangevuld worden met de absurde grappen van de Python-crew en karikaturale voorstellingen van ridders, Fransmannen en boeren. En al gingen er best een deel grappen verloren in het geheel, toch bleven er nog genoeg over om het publiek aardig  te entertainen.

Spamelot bulkt werkelijk van de verwijzingen naar andere musicals: een schaars geklede dame die verleidelijk op een piano lag, deed denken aan “Chicago”; ridders die in een donker en heel duur, door de Vlaamse overheid gesubsidieerd bos plots met witte paraplu’s stonden te draaien, hadden veel weg van “Singin’ in the Rain” en een met kaarsenkandelaars verlicht meer waar twee hoofdrolspelers al zingend in een bootje een ballade brengen, was meer dan een knipoog naar “The Phantom of the Opera”. De lijst gaat nog verder, zeker wanneer Koen Van Impe, in zijn rol als koning Arthur, het nummer “Sterren van TV” bracht. Hier werd duchtig de spot gedreven met de nood aan BV’s in musicals om de stoeltjes verkocht te krijgen en prompt zagen we K3-pakjes, een bobtailhondje en priester Daens over het podium walsen. Spamelot was duidelijk aangepast naar Vlaamse situaties.

Het eerste deel van de voorstelling kon niet alle verwachtingen inlossen. De start was nochtans niet slecht. Volledig in lijn met de film werd er een absurde discussie gevoerd tussen twee wachters en Arthur over de herkomst van kokosnoten in Engeland en het verband met zwaluwen. Jonas Van Geel hanteerde daarbij een opvallend Kempens accent en Walter Baele nam een Gents accent aan. Koning Arthur kon het debat niet meer aanhoren en trok verder door zijn land. Daar kwam hij modderophaler Dennis tegen, vertolkt door Jan Van Looveren. Opnieuw werd een snedige stukje retoriek in het script geschreven waarbij Dennis de koning even op zijn plaats zette met: “Rare wijven die in vijvers liggen en zwaarden ronddelen, is geen goeie basis voor een bestuurssysteem.”

Maar uiteindelijk kwam Spamalot pas echt van de grond wanneer Ann Van den Broeck haar intrede deed als “Dame van het Meer”. Vergezeld van haar bevallige waternimfen overhaalde ze Dennis om mee te gaan met Arthur en werd hij herboren als de adonis Sir Gallahad. Jan Van Looveren mocht vervolgens een typisch musicalduetje brengen met Ann Van den Broeck. “Het lied dat klinkt als dit” was ronduit hilarisch. Zelden hebben we zoveel kritiek op een musicalballade gehoord dan in deze musicalballade. Jan bedreigde zelfs even de dirigent omdat het lied wel erg lang bleef duren en gelukkig kwam er dan toch een einde aan het nummer. Hoewel dit hele nummer één grote kritiek is op dit soort van liedjes, werd het door Ann wel goed gezongen. Als diva van de show mocht zij hier haar reputatie als musicalster waarmaken en dat deed ze ook. Voor de volledigheid kunnen we nog vermelden dat ook Jan niet slecht gezongen heeft … voor een acteur.

Het eerste deel kabbelde dan verder met “Allen voor één” en “De ridders van de tafelronde” waar Camelot werd voorgesteld als een of ander decadent kasteeltje met vooral schaarsgeklede serveuses en veel gezwaai met de benen. Guy Mortier mocht nog even de stem van God spelen en vervolgens kon de zoektocht naar de “vermiste koffiejat” beginnen. Opnieuw was het de “Dame van het Meer” die zich nog eens volledig mocht laten gaan in “Zoek de Graal” en zo de ridders op weg zette in hun queeste.

De scene aan het Franse kasteel was zo weggesneden uit de film en hier was het vooral Walter Baele die in zijn rol als spottende Fransoos de show stal. Er zaten nog een paar leuke visuele gags in de voorstelling toen de Fransen kwamen kijken naar het “Konijn van Camelot” in plaats van het paard van Troje, maar ook hier viel een deel van de grappen in het water. Met “Bol het af” werd het publiek dan maar in de richting van de toog gestuurd.

Het tweede deel startte met de ontmoeting tussen Arthur en de Ridder van Ni en de ontmoeting tussen Arthur en de Zwarte Ridder. En net zoals in de film vlogen ook nu de ledematen van de Zwarte Ridder in het rond wanneer ze werden afgehakt. Tussendoor zong Nordin De Moor het overbekende “Always look on the bright side of life” dat oorspronkelijk uit de film “Life of Brian” komt. De witte parapluutjes deden hun intrede en de danspasjes werden al even vrolijk als het lied.

Jonas Van Geel werd als Sir Robin door zijn minstrelen nog bezongen als “Dappere Robin” alvorens hij met de staart tussen zijn benen het hazenpad koos. En koning Arthur ging naarstig op zoek naar BV’s om aan te treden in zijn musical.

En daar was ze dan weer: de ster van de avond die met een opgeblazen Céline Dion-kapsel en knalrode lippen kwam zagen dat ze te weinig aandacht kreeg in deze musical. Wat een pracht van een vertolking van Ann Van den Broeck! Met veel te veel drama en opvallend veel overacting zong zij haar frustraties de zaal in en af en toe week haar personage af naar een persiflage van Natalia. Ann beschikt dus niet alleen over een fantastische stem, ze heeft duidelijk ook komisch talent.

En wanneer we net bekomen waren van deze parodie, was er Herbert. Dieter Verhaegen mocht deze karikatuur op de scène zetten en deed dit met verve. Alle stereotypen in verband met homo’s werden uit de kast gehaald en ook Lancelot kwam uit diezelfde kast gekropen. Onze prins, die meer weg had van een prinses, vond zijn ware ridder en in  “Zijn naam is Lancelot” werd dit gevierd. De verwijzingen naar de “Village People” waren duidelijk aanwezig en het werd “one gay party”.

Ondertussen voelde koning Arthur zich nog altijd alleen, ondanks het feit dat hij altijd werd bijgestaan door zijn paard/knecht Patsy. Koen Van Impe mocht dan ook zijn vocaal talent laten horen in het serieuze lied “Ik ben alleen”. De mimiek van Nordin De Moor, in de rol van Patsy, en de absurditeit van de tekst waren echter voldoende om het publiek toch weer aan het lachen te houden.

Gelukkig kwam er nu snel een einde aan de zoektocht van Arthur en zijn ridders en naderde de show zijn grote finale. Nog een laatste keer werd er tegen enkele heilige huisjes gestampt en werd het laatste restje absurditeit op het publiek losgelaten.

Spamalot relativeerde het genre musical en bleef trouw aan de absurde humor van Monty Python en aan de grappen uit “Monty Python and the Holy Grail”. Misschien is deze combinatie iets minder geschikt voor de “die hard musicalfan” en meer voor de liefhebber van humor (al vertolkt vooral Ann Van den Broeck op voortreffelijke wijze haar liedjes). En voor hen die dit allemaal wat minder interesseert, zijn er nog altijd de danseressen die geregeld in uiterst schaarse kledij het manvolk staan te verleiden. Voor ieder wat wils.

< Sascha Siereveld >

De setlist:
Deel 1:

1.       Fisch schlap lied

2.       Het lied van koning Arthur

3.       Ik ben ver van dood

4.       Ga mee met mij

5.       Het lied dat klinkt als dit

6.       Allen voor één

7.       De ridders van de tafelronde

8.       Het lied dat klinkt als dit (reprise)

9.       Zoek je graal

10.   Bol het af

Deel 2:

11.   Always look on the bright side of life

12.   Dappere Robin

13.   Sterren van TV

14.   Ik heb mijn rol wat overschat

15.   Waar ben jij?

16.   Zijn naam is Lancelot

17.   Ik ben alleen

18.   Het lied dat klinkt als dit (reprise)

19.   Finale