Recensie Kylie Minogue: Aphrodite Les Folies Tour 2011

Ze kwam, zag en overwon, Kylie Minogue die in het Antwerpse Sportpaleis een sprankelende – wat zeggen we? – een spetterende show neerzette die van bij het begin tot het einde de vaart er bleef inhouden. Een show die bulkte van de kitsch en waar de Griekse mythologie sterk uit de verf kwam. Haar jongste album “Aphrodite” verwijst niet voor niets naar de godin van de liefde en seks. Door haar vocale kunnen, weliswaar bijgestaan door twee backings, kroonde de Australische zich wat ons betreft tot dé Live Queen of Pop. Vergeet de Madonna’s , Lady Gaga’s en Britneys van deze wereld. In haar segment is Kylie op dit moment gewoon de beste live performer en mag ze die Olympische laurierkrans al dan niet met klatergoud erop, met trots dragen.

Madonna zagen we een zeer bedenkelijke show neerzetten met vocale zwakke momenten in Werchter twee jaar geleden. Britney bewees met haar Circustour in 2009 niet live te durven/kunnen zingen. Op 1 nummer na waarbij haar micro nog overstuurd geraakte en begon te fluiten ook, playbackte ze álles. En Lady Gaga? Die heeft gewoon nog niet voldoende nummers om een show van twee uur te vullen zonder vervelende interludes die de vaart uit het spel halen.

Niet zo bij Kylie dus. Lang geleden trouwens dat de sfeer er al zo goed inzat in het Sportpaleis nog voor de artiest op moest want we mochten voor de show begon een Mexican Wave optekenen. De cameramannen richtten zich ondertussen op het publiek terwijl een dj nummers aan elkaar mixte die allemaal wel verdacht veel met het thema liefde te maken hadden zoals “Show me love” (Steve Angello & Laidback Luke Ft Robin S)  en “Love is gone” van Guetta. Eén cameraman voelde de testosteron al door zijn lijf gaan en bleef gefocust op dezelfde blondine in het publiek. Die kwam daardoor na verschillende beeldwissels altijd terug in beeld. Op den duur liet ze haar beide middelvingers zien wat op verontwaardigde reacties kon rekenen bij de andere toeschouwers. Daarna maakte ze die cameraman en de rest van het publiek duidelijk dat ze niet meer beschikbaar was toen ze haar buurman kuste. De sfeer was gezet in de kuip die jammer genoeg verre van uitverkocht was. Zo’n 11500 bezoekers zakten naar het Sportpaleis af. Vooral op het balkon en in de splash zone (tussen podium en B-podium) waren er heel wat lege plekken. Hetzelfde verhaal in Nederland trouwens waar Livenation deze show twee dagen geleden oorspronkelijk in de Gelredome wou plaatsen. Maar ook daar viel de verkoop tegen en werd uitgeweken naar de veel kleinere Heineken Music Hall.

Nu goed dat zijn de cijfers. Wie afwezig was, had simpelweg ongelijk. Anderzijds is het ook wel logisch dat een deel van het publiek in crisistijden eens een concertje skipt van Kylie. Ondertussen is ze immers aan haar derde optreden op 6 jaar tijd toe in de grootste concertzaal van het land. En toegegeven, na haar dubbellaar Ultimate Kylie, heeft de Australische nauwelijks relevant nieuw materiaal uitgebracht. Noch op “X” noch op”Aphrodite” staat een wereldhit.  Dat kan je bij een optreden enkel camoufleren door tijdens recentere nummers een grootse show op te zetten waar het visuele regeert en de nummers naar de achtergrond verdwijnen.

De überkitsch mocht al meteen regeren in de eerste act. Kylie kwam op uit een grote gouden schelp. Daarna zagen we nog een groot gouden gevleugeld paard Pegasus waar ze op had plaatsgenomen. Vervolgens trok ze- voortgetrokken door enkele mannen in plaats van paarden - ten strijde in haar strijdwagen. Daarmee kwam ze voor het eerst de catwalks en het ronde B-podium op. Als je een show kitscherig invult dan moet je het goed doen en Kylie bleek met dodelijke precisie over the top te gaan. Pas dan en enkel dan is zo’n aanpak gerechtvaardigd. En dat was het dus ook in deze “Aphrodite - Les Folies”-tour.

Ogen kwamen we te kort, want ook de visuals waren van een uitzonderlijk hoog niveau met onderwaterbeelden of verwijzingen naar de Oud Griekse kunst en de Olympische Spelen met onder andere afbeeldingen van de diskobolos (discuswerper) van Myron van Eleutherae tijdens “Cupid Boy”. Tijdens dat nummer zagen we ook gespierde mannen op het podium en op de schermen. De gays in de zaal konden likkebaarden. En dan waren er nog de zinderende choreografieën op het podium én in de lucht in twee witte gazen netten.

Die hielden die eerste act boeiend, want muzikaal viel er op “I believe in you” na waarbij de Australische ons deed geloven dat ze in Antwerpen gelooft, weinig te beleven. “Wow” leek recht uit het album “X” te komen en bleef de albumversie volledig trouw. Pas later in het optreden vielen enkele hoogst bijzondere arrangementen op. “Can’t get you out of my head” kreeg een rockjasje aangemeten waarbij de gitaren en drums stevig mochten doorklinken. En er heerste een volledig Riosfeertje bij “Better the devil you know”. Een dijk van een nummer is het dat met kleurrijke veren – een link naar haar Showgirltour- visueel werd ondersteund.

Als een echte godin werd Kylie aanbeden door haar danseressen tijdens “Slow”. Met hun waaiers met veren zorgden ze dat de zangeres voldoende frisse lucht kreeg. Tot ze in een cirkel rond haar gingen liggen en dit stuk van het podium rond begon te draaien en nog eens rechtkwam ook. Prachtig spektakel. Muzikaal werd de song in een uitmuntend jazzy jasje gestoken met sax en piano als hoofdingrediënten. Die sax zagen we wel nergens op het podium, maar goed. Op het einde keerde la Minogue het nummer 180 graden terug in de richting van de dancebeats en dansten velen op het middenplein. “In My Arms” werd ook daar een groot feestje dat gerust iets langer mocht duren.  Kylie was uitgedost in een glitterjurk en zette meermaals een kettingreactie in gang bij haar dansers. De choreografie concentreerde zich dan op de armen.

Tijdens “Looking for an angel” vloog een gevederde man het podium op om Kylie mee te nemen op zijn rug tijdens “Closer”. Beiden vlogen dan richting B-podium. Daar nam ze afscheid van haar engel op de tonen van de Eurythmics-cover “There must be an angel” waarbij de Australische bewees dat ze moeiteloos in kopstem en toonvast ook moeilijkere nummers kan zingen. Het zinderende voetgestamp op de tribunes was niet meer dan terecht. Ook de Prefab Sprout-cover “If you don’t love me” die ze in balladversie bracht kon achteraf op voetgestamp rekenen. Sterk gezongen met enkel pianobegeleiding. Kylies showtrap had bovenaan een verlengstuk gekregen zodat ze er wel heel eenzaam uit zag daar boven.

De Australische nam ook tijd voor haar fans. Sommigen mochten even het podium op. Die ene kerel die een portret van haar geschilderd had, kon ze gewoon niet negeren. Op de achterkant had ie “Please sign my gay ass painting” geschreven en dus liet ze hem de catwalk op en zette ze haar handtekening op het schilderij. Op vraag van het publiek zette ze daarna “Better Than Today” in wat niet in de oorspronkelijke setlist staat. Er was dus plek voor improvisatie voor het moment zelf in een verder strak georkestreerde show. Kylie keek even naar haar musical director of het ok was, dat ze dat nummer eens probeerden. En ook al kregen we het niet helemaal te horen, toch kon het publiek dit gebaar zeer sterk waarderen. Chapeau.

De show was van begin tot einde dus gewoon áf met als kers op de taart de 6 fonteinen die in elke catwalk waren verwerkt en die water spoten tijdens “On A Night Like This” waarbij we waterballetbeelden op de schermen zagen. Die fonteinen maakten het publiek in de splash zone nat.  Bij “All The Lovers” bleek het ronde B-podium ook een cirkelvormige fontein op zich te zijn met 3 niveaus. Kylie plaatste zich op het hoogste, onder haar stonden de dansers die ondertussen nat werden van het water. En zo zagen we letterlijk én figuurlijk een spetterende show in het Antwerpse Sportpaleis. Nu al met stip een van de koplopers om wel eens de beste show van het seizoen te worden in deze concertzaal. Een ijzersterk laatste optreden op het Europese vasteland dus voor de Australische. Want wie Kylie nog aan het werk wil zien met deze tour, moet immers de Noordzee oversteken.

< Bert Hertogs >

© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent


© concertnews.be - Tom Van Ghent

De setlist:
Act I

Aphrodite

The One

Wow

Illusion

I Believe In You

Act II

Cupid Boy

Spinning Around

Get Outta My Way

What Do I Have To Do

Act III

Everything Is Beautiful

Slow

Act IV

Confide In Me

Can’t Get You Out Of My Head

In My Arms

Act V

Looking For An Angel

Closer

There Must Be An Angel

Love At First Sight/Can’t Beat The Feeling

If You Don’t Love Me (cover Prefab Sprout)

Act VI

Better The Devil You Know

Better Than Today (strofe en refrein) - op aanvraag van het publiek

Put Your Hands Up

Act VII

On A Night Like This

All The Lovers